Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Po Wigilii

Oxyvia
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Powyrzucałbym z tego wiersza przedmioty i zostawił tylko
to, co symboliczne i wystarczające aby dać zrozumieć (nie mówić!)
czytelnikowi, że chodzi o Święta (Laponia, choinka, pierwsza gwiazdka,
dwanaście zapachów...)
Na koniec zostawić go z tą samą tajemnicą, z którą zostaje Peelka.
Ale tajemnicą, która jest inna od tych utartych bo... sprowadza na ziemię.
Czyli, po wycięciu kilku wersów, coś w tym rodzaju:


wczorajszy gwar zamienia się w ptaki
wczorajszy stół odpływa jak statek
rozwiewa się dwanaście zapachów
i pierwszą gwiazdkę zaćmiewa dzień

gdy nagle ta – niewielka szkatułka
z samego dna zwyczajnych prezentów
choinka z cienia wyciąga dwa kółka
bo kto mógł mi srebrne kolczyki dać?

czerwone łzy rubinom ze szkiełka
a mnie z Laponii przeniósł wiatr


Oczywiście, to tylko sugestie bo najlepiej widać na przykładzie,
to co zobaczył w Twoim wierszu ktoś inny. Choćby na lekkim
noworocznym kacu ;)
Pozdrawiam.

Zofia Honey

Zofia Honey

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Przeczytałam komentarz BK z propozycją cięcia i zadumałam się, bo wraz z wyciętymi wersami wyparowała gdzieś świąteczna magia:



Tak mi szkoda wcześniejszej magicznej atmosfery, że jednak wolę mniej oszczędną wersję pierwotną, także w powodu ciekawego ułożenia rymów, dodają tekstowi lekkości.

Pozdrawiam serdecznie
Zosia
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czyli brakuje Ci tego:

Prezentów stos zostaje na Święta:
od siostry dwa pluszowe kocięta,
od mamy szal, od taty kalendarz,
od babci chusta, od dziadka jest krem.

Nie było ich czy ja nie widziałam?
Nie wspomniał nikt… Szkatułka tak mała…
Od kogo to? Czy od Mikołaja?
Nie wierzę przecież w Gwiazdkową baśń!
Zofia Honey

Zofia Honey

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Czyli brakuje Ci tego:

Prezentów stos zostaje na Święta:
od siostry dwa pluszowe kocięta,
od mamy szal, od taty kalendarz,
od babci chusta, od dziadka jest krem.

Nie było ich czy ja nie widziałam?
Nie wspomniał nikt… Szkatułka tak mała…
Od kogo to? Czy od Mikołaja?
Nie wierzę przecież w Gwiazdkową baśń!


Wyrwane z kontekstu nie mają tego czaru.
Być może masz rację, ale mi bardziej podoba się wersja Asi.
Z drugiej strony nie znam się tak jak Ty na poezji, więc nie zamierzam nikogo przekonywać do którejkolwiek wersji

Pozdrawiam
Boskie Kalosze

Boskie Kalosze

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jednak to są aż dwie strofy (2/5 wiersza!), bardzo podobne do ostatniego
utworu Hani "Wigilia"

Choinka pięknie świeci, włos anielski jak srebro
Pod drzewkiem prezenty ku radości dzieci
I jeszcze piękna gwiazda na czubku świeci
Potrawy gotują się, jak ten czas szybko leci
(fragment)

i jak dla mnie ściągają całość (aż szkoda tej ładnej pierwszej strofy)
w stronę wierszyków dla dzieci.
Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jednak to są aż dwie strofy (2/5 wiersza!), bardzo podobne do ostatniego
utworu Hani "Wigilia"

Choinka pięknie świeci, włos anielski jak srebro
Pod drzewkiem prezenty ku radości dzieci
I jeszcze piękna gwiazda na czubku świeci
Potrawy gotują się, jak ten czas szybko leci
(fragment)

i jak dla mnie ściągają całość (aż szkoda tej ładnej pierwszej strofy)
w stronę wierszyków dla dzieci.
Ale to właśnie tak miało być! Wigilia jest głównie dla dzieci (przynajmniej w moim odczuciu), bo dorośli już nie wierzą w Mikołaja i nie czekają na prezenty z takimi wypiekami na twarzach. Poza tym to, że wiersz jest familijny, czyli dla przedziału wiekowego 12-112 lat, moim zdaniem dodaje mu ciepła i uroku. No i jeszcze najważniejsze: w moim odczuciu wiersze dla dzieci to nie jest głupsza ani łatwiejsza dziedzina twórczości. Marku, spróbuj napisać coś dobrego dla dzieci, coś na poziomie Kulmowej, Ratajczaka, Wawiłow, Gellner, Tuwima... Ja próbuję od wielu lat i - nici! Spróbuj - Tobie może się uda. Ale nie mów mi, że to łatwiejsze niż twórczość dla dorosłych. Przeciwnie!

A gdybym miała napisać wiersz o Wigilii dla dorosłych, musiałby być bardzo ponury. Nie chciałam Wam tego robić. :-/

Pozdrawiam serdecznie Was Oboje, Kochani! :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Niebo odeszło, Fiolet pozostał

      Przez Migrena · Opublikowano

      Zostałem po niej jak świt, który utracił własny oddech - świat niby wschodzi, ale każde światło drży, jakby mgła niosła w sobie więcej bólu niż wszystkie ludzkie serca zebrane w jednym miejscu. Ona była światłem - nie światłem zwykłym, lecz tym pierwotnym, które przecinało kosmos, delikatne jak skrzydło rodzącej się gwiazdy i potężne jak milczenie wszechświata, zanim wymyślono jakikolwiek czas. Jej oczy...dwie głębokie studnie nieba, z których wyciągałem marzenia jak srebrny pył - marzenia, które nie chciały spaść, bo nawet ziemia nie była godna ich ciężaru. A teraz - zostały po niej mgły. Gęste jak pamięć rozdarta w miejscu, którego nawet śmierć nie potrafi zabliźnić. Chodzę przez wrzosy, przechowujące jej oddech w liściach, a każde drżenie tych liści mówi mi szeptem, że nie odeszła dlatego, że chciała, lecz dlatego, że świat był zbyt ciasny dla jej światła. Zniknęła piękniej, niż ja kiedykolwiek potrafiłbym żyć. Tęsknię tak, że myśli rozmazują się jak dym, tracą granice, chcą stać się mgłą, by ją odnaleźć - choćby jako cień światła, choćby jako najcieńsza iskra w nicości. Czasem mgła zatrzymuje na sobie odcień Fioletu, jakby szukała kogoś, kogo brakuje jej tak samo jak mnie. I wtedy wiem, że nie brak mi tylko światła - brak mi Fiołków, które potrafiły pachnąć nawet w nocy. Tęsknię tak, że wiatr niesie smak jej imienia, jakby sama przestrzeń płakała po tym, czego nie zdołała zatrzymać. Czasem, gdy stoję między mgłami i zamykam oczy, przychodzi do mnie jej zarys - niepełny, urwany, jak skrzydło anioła, któremu przerwano lot w połowie snu, a pióra wciąż krwawią światłem, które nie ma gdzie wrócić. To drżenie boli bardziej niż jej odejście, bo przypomina, że jej światło przetrwało nawet śmierć, ale już nie przetrwa drogi powrotnej do mnie. Kochałem ją, jak się kocha ciszę na pustyni - do dna, do sucha, do bólu, z pragnieniem, które nie ma gdzie spaść. Byłem tylko cieniem człowieka z dłonią wyciągniętą ku niebu, którego już nie ma. A jednak nocą mgła podchodzi pod samo serce, jak pytanie, na które nie istnieje odpowiedź. I przez krótką, nierealną chwilę jej wszechświat błyska we mnie raz jeszcze - jak gwiazda, która powraca tylko po to, by umrzeć drugi raz w tym samym miejscu. A jej gasnące światło wypełnia ciszę szarpnięciem tak głębokim, że nawet Bóg nie zdołałby wypowiedzieć jego bólu. I wtedy wiem jedno: to nie ja płaczę. To świat płacze po niej. Mgła. Wrzosy. Czas płaczą. A ja tylko stoję, ze światem w popiele, z sercem pełnym jej cienia, i oddycham tym, co po niej zostało - światłem, które przeszło przez wszechświat, światłem, które nie zna powrotu, światłem, które nie ma już właściciela, a jednak trwa - jak echo jej istnienia, jak drżenie mgły, jak pamięć samego wszechświata, który stracił kogoś, kogo nie potrafił zatrzymać.      
    • Rafael Marius
      ciała

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Jaka cała reszta. Nic nowego pod słońcem.
    • Konrad Koper
      Wąż

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Filozofia wiarą. Świat zadaje pytania-wikła. Niebieska jest strzała! Wąż przyjął kształt…  
    • Konrad Koper
      Moja pewność siebie jak...

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      @EsKalisia Bardziej za 4  
    • Niewygoda
      Katon przeżywa. A wy, że z RP? No.tak.

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      (Ile ma d.. u dam Eli?)       Rabina tani bar.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...