mgla bezkolorowa

[Jan Siasiek]

siedze we mgle dymu portowego
mgła rozkłuwa mi płuca całe
a jednak wciąż tkwię w mgle gęstszej i gęstrzej
zawiesiła mnie i nie puszcza
a rwę się i uciec chcę
a wciąż tkwię
i tkwię i uciec chcę
Wiec czołgam się
I błagam: spójrz!
A Ty jakby obca i inna już
Spogladasz obco w gorę.

Część z tych co mnie widzą
Mowią oszalał, i choc im
Obojętny cały, to nadal
Plują i kopią
Rwą i gniotą
Smieją i drwią
Drapią i gryzą
Biją i szarpią
I choć czuję to w szpiku samym najgłębiej
Błękitniejsze to niż twoje
Milczenie bezkolorowe.

[Przemysł Ś-wiersz-cz]

Panie bracie! Kiedy zacząłem czytać ten wiersz, przypomniałem sobie o niektórych własnych wierszach. Podobieństwa w spojrzeniu na tematykę oraz drobne - w stylu. Niezwykle interesujące są również pozostale twoje wiersze, jednak nie będę specjlanie pod każdym pisał pochwał :) dlatego wspominam o tym wyłącznie tu.
Wiele moich tekstów nie może się równać z twoimi. Ars perfectior.
Pozdrawiam i chylę czoło.