białe życzenia

[Zbyszek_Dwa]

lecą szczęścia migocą
nasze prośby od niego
przysiadły na świerkach
spragnioną miłością

w bieli milczą parki
przykucnęły zielone ławki
a pełne kwiatów kościoły
zebrały tysiące płomieni

już lulaj że lulaj
obok twoje niezapominajki
mkną okruszki łaskoczą
skomplikowane szczęścia

mroźnym porankiem biegnę
jak dziecko wracam od niej
jak cicho

[teresa943]

Sorry, Zbyszku, ale pozwoliłam sobie to tak poczytać:

lecą szczęścia migocą
nasze prośby od niego
przysiadły na świerkach
spragnione miłości

milczące w bieli parki
przykucnęły zielone ławki
pełne kwiatów kościoły
lśnią tysiącem płomieni

twoje niezapominajki
łaskoczą skomplikowane
okruszki szczęścia
mroźnym porankiem

biegnę jak dziecko
wracam od niej
tak cicho

Tak mi jakoś lepiej się czytało, ale nie musisz brać tego pod uwagę.
Podoba mi się klimat, wyciszenie, coś w rodzaju "cichej nocy".
Moim zdaniem warto jeszcze popracować nad warsztatem i będzie ok.
:))))
Cieplutko pozdrawiam
-Krysia.

[złamane skrzydło]

prawda, teresa ma rację ,do przemyslenia
machamskrzydłem

[Zbyszek_Dwa]

Dzięki dzie wuszka za wgląd
i tyci podobania :)

Pozdrawiam:)

[Zbyszek_Dwa]

O, Tereska poświęciła sporo czasu.
Bardzo dziękuję:))
Fakt, sporo jest do przemyślenia
i przemeblowania.
Sugestie są cenne:))

Serdecznie pozdrawiam:))

[Zbyszek_Dwa]

Ja też odmachuję łapskiem
i wąsami :)))
Dzięki złamane skrzydło
za potwierdzenie spostrzeżeń.

Pozdrawiam :)