promenada ku nadziei

[katarzyna_tarnowska]

Znów przechadzamy sie po skwerku
ametystowe liście dzieci trzymają w dłoniach
matki wąchają kwiaty od swoich mężów
może kochanków
my
para nieudaczników błąkających się bez celu
wychodzimy tylko dla zasady
tacy jesteśmy szczęśliwi
sąsiedzi z klatki nie mogą się nadziwić

Czemu nie trzymasz mnie za rękę
mam ładne dłonie
nawet paznokcie wymalowałam
ta mała z bloku obok ładniejsza
nie możesz oderwać oczu od jej nóżek
nie widzisz że nogi jak nogi ?
nic nadzwyczajnego
ech ...
czy moje oczy już nie są tak błękitne jak kiedyś ?

może sie wyprowadzisz będę miała to samo
może mniej któż to wie
ale dostanę najlepszy prezent jaki mi dałeś
krystaliczną atmo & sfere w kolorze szafranu