Dziewica

[Cygarus Pol]

Dziewico Życia!
Układasz się do
Melodii głębokiego
Snu śmierci
Hero Miłości!
Włosy twoje
Dotykiem subtelnym
Ocierają się o ciało moje.
W miłosnym ucisku
Tańca śmierci
Ukochana, miłość zabija nas!
Ułóżmy się do głębokiego snu
We wściekłym rytmie
Rozchylasz przede mną
Płatki róż swego ciała
Rozprężasz w żelaznym ucisku
Egzaltacji Miłości
Piękną nagość
Duszyczko, skruszona i cierpiąca
W melancholii serce twoje
Kajdanami skute
Łańcuchy ukojenia wbijają się
W bolejące serce.
Jęczysz boleśnie w
Rozkoszy cierpienia
Na łożu śmierci
Przykuci kajdanami ukojenia
Odpływamy w ekstazie
Kwitnącej róży.
Ciała romantyków splecione
Łańcuchami grzesznej miłości
Dusze nasze
Zagrzebane płatkami
Krwawej róży
Kochają się po wieki w
Ogrodzie Rozkoszy.

[Eliasz]

Ja bym wyciął nieco, ale to twój wiersz.

[Baba_Izba]

Przykro mi, ale jeśli już wpisuję komentarz, to zgodny z moim przekonaniem.
Zlepek brzydkiej maniery patosu i wyświechtanych zwrotów.
Poprawić "wiersza" się nie da, radzę popróbować napisać coć nowego,
a przedtem czytać dobre wiersze i to dużo. Może jakiś krótszy wiersz napisać,
z sensem. Zachęcam.
Pozdrawiam
- baba