Zgłoś

w czasie powodzi woda wylewa się z koryt przemieszcza między dopływami na dnie osiada wilgotną gliną pełną grud i nierówności Anna najstarsza z sióstr dzieli chlebem jak hostią z namaszczeniem kładąc na językach małe kawałeczki brzegiem dłoni strąca okruszki spójrz w powietrzu tyle skrzydeł łomoczą o zielone gałązki leszczyny złamane na pół życie niczym szczerstwiała piętka w rejkach przegniłe ziemniaki zbyt mocno odsłonięte przed zimnem słomkowym paltem otulone młode pędy tylko wypalony krąg ogniska świadczy o tym że iskrzyło

@violetta dooobranoc, dooobranoc, dooobranoc :)

ślicznie   jaka szkoda że tak rzadko przytuleni gdy opadły wszelkie maski konwenanse bez tajemnic tylko sobie zawierzeni swej miłości co do śmierci nam wystarczy   i piosenka która mnie ujęła w wykonaniu Basi Raduszkiewicz: nieobecni  

@jaś patrzę w niebo, w chmury. Idę spać, bo padam ze zmęczenia:)

@violetta kurcze, tyle piękna jest wokół nas. Czasem wystarczy się schylić albo podnieść oczy. A patrzysz czasem w niebo ? Na gwiazdy ? Wiesz ile tam jest piękna ? Te gwiazdy skrzą się złotem, srebrem, szafirami, topazami i.......marzeniami. W nich jest zaklęta moc.