Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

hej Słoneczko :-)
podstawowa uwaga: !!!
wspinać można się tylko do góry w języku polskim :P i też napisać nie możesz że wspinasz się do góry, bo to już będzie tzw. pleonazm :-)) a u Ciebie jest niżej i niżej ... głębiej i głębiej...

o co kaman? :P

:*

Opublikowano

może i jest :P to tak jak z ciepłym śniegiem? hehe:) też zapomniałam jak to się nazywa

dobra ja stąd zmykam, nie komentuję po długiej znajomości :P hehe, dam wypowiedzieć się innym ;)

choć tak szczerze to słabiutko:) cóż Łukaszku, czekam nadal na lepsze, jestem cierpliwa :)

całuski:*

Opublikowano

Oszczędność słowa raduje - nie jest to "rozrzutny wiersz". W pierwszym dwu wersie występuje oksymoron, pleonazm byłby wtedy, gdyby było: "wspinam się do góry";) Nie jestem fanem oksymoronu (chociaż cykl w "Mroku gwiazd" polecam), mimo wszystko mam wrażenie, że tutaj wyszedł. Ale potem to już typowe efekty poetyckie "zanurzam dłonie, ramiona, serce" (niech pan spojrzy na logikę, podmiot, żeby "zanurzyć" serce w tym kontekście, musiałby je wyjąc sobie z piersi, ale by umarł), "nierealnie" (to jak, abstrakcyjnie" Można abstrakcyjnie jeść?), plus puenta, gdzie można spokojnie kiwnąć głową - "ano tak" i nic się nie dzieje. A puenta musi bić w oczy, i to mocno.
Reasumując - zachowując tą mniej wylewną formę i szukając zestawów słów, które w jakiś sposób jednak poruszą czytelnika, jest szansa na dobrą poezje.

Powodzenia.

Pozdrawiam.

Opublikowano

a pisałam Tobie, że na tej stronie jest wielu wspaniałych ludzi, którzy na pewno wskażą Tobie dobry kierunek pisania, nie tak jak "TAM"...

trzymaj się tego i czytaj uważnie co tu wypisują i stosuj, pisz pisz pisz

:-):*

Opublikowano

W zaczytaniu, chodzimy po piaszczystych wydmach, pływamy po oceanach, liżemy, gryziemy, połykamy - nierealnie. Próbowałem tu ukazać wyobrażenia, związane z treścią zawartą w pewnym utworze literackim. Dziękuję za komentarze ;)

Nech - miałaś rację, to było dobre posunięcie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert. Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem. Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa.  Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem. Wolność. Bo można być niewolnikiem i można być wolnym.  I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić, bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc... Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni  
    • miłość nie zna granic - rozsadza horyzont świata, pęka w dłoniach jak promień, którego nie sposób zatrzymać, jakby samo niebo rozbierało się z cienia, żeby znów zobaczyć siebie. jakby światło chciało dotknąć swojego początku. nie da się jej stłumić, bo rodzi się z ciszy, która pamięta krzyk stworzenia, z drżenia - gdy światło dopiero uczyło się wypowiadać ciemność. chcę kochać - i kocham, jak ogień, który nie prosi o tlen, jak ocean, co nie szuka brzegu, jak sen, który śni sam siebie, jak puls wszechświata, który bije w sercu atomu, jak światło, które spala się na ustach poranka. bezszelestnie, bezgranicznie, bezwarunkowo, bez zazdrości, bez cierpienia, bez końca, bez oczekiwania, bez przywiązania, bez analizowania. liczy się tylko bez, liczy się tylko to, co zostaje, gdy odejmiesz już wszystko - ciało, strach, pamięć, imię - zostaje światło, które mówi Twoim głosem, rozszczepia się na czułość, i ciszę, która ma Twój kształt, jak odbicie duszy w tafli nocy. czy jesteś, czy tylko światło uczy się milczeć po Tobie?      
    • Piszę, że widzę że skoczyć, zaskoczyć łączy się z
    • @Ewelina To ‚rozdzieranie promyka’ jest mocnym obrazem — jakby nadzieja była czymś tak kruchym, że trzeba ją złapać zanim zgaśnie. Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Somalija tak, wyzdrowiałam i czuję się wspaniale:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...