Zagubiony

[AgnieszkaMyślińska]

Z tysiąca myśli w mojej głowie,
Każda chce wiedzieć, co zrobię.
Więc gubię się na chwile…
Dlaczego jest ich aż tyle?

Każda z nich chce być pierwsza.
Ścigają się..
Ktoś coś powie…
Sam nie wiem, co teraz zrobię.

Niczym diabeł i anioł w jednej osobie…
Rozkazują!
Wiedzą, co za chwile zrobię.

Kogo posłuchać?
Anioła?
Czy diabła?
Która myśl głośniej do mnie przemawia?

Me serce dalej w swym rytmie bije…
Czy jest złoty środek, co myśli zabije?

Skąd mam wiedzieć?
Gdzie fikcja?
Gdzie życie?
Gdy wszystko podobne niesamowicie.

Uśpię, więc umysł…
Pobudzę serce,
Czy wtedy odnajdę swoje miejsce?

[Barbara Tadaj]

......prosty przekaz ależ jaki aktualny......niemalże każdego dnia zmagam się z tym chaosem myśli w głowie stąd ta bliskość odbioru.....podajesz wszystko na tacy...nie trzeba dokonywać żadnej analizy ani burzy mózgów..ale jestem na tak.....poezja jest grą słów....echem duszy i dałaś dowód na to jak ważną jest częścią Twojego życia.......

z podrowieniami
Barbara

[teresa943]

Przeczytałam. Poruszasz bardzo ważny życiowy dylemat. I dobrze. Ale mam jedno zastrzeżenie, byłoby ciekawej, gdybyś nie wyłożyła "kawę na ławę" i pozwoliła czytelnikowi na dociekania; wiersz by na pewno zyskał. Spróbuj popracować nad "przegadaniem", a będzie ok.
Zajrzę tu jeszcze w wolnej chwili.
Pozdrawiam serdecznie :))

[Waldemar Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mi osobiście wiersz bardzo się podoba Agnieszko .
Nikt z nas nie wie gdzie , dlatego jest piękne.
pozdrawiam