Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jestem pierdolonym kundlem
na przekór estetom
i wszelkiej maści składaczom słów
zostawiam sobie fontannę z pisuaru
i bokserskie pojedynki
wywyższam się śmietnikiem
oraz wspomnieniem Kinszasy
kurwy i żołnierze
zmieszani w pamięci

macie rację mądrale
to już samo dno
rzygam do kubła pomyj
który nazywacie poezją

Opublikowano

Jaca, szczerze mnie wzruszyłeś,te wspomnienia ...
Kontestuj, póki możesz i jeszcze ci się chce - to niestety mija jak trądzik młodzieńczy...
Pozdrowienia od mądrali ; )

P.S.
macie rację mądrale
to już samo dno

Nie, Jaca - dno jest gdzie indziej ; )

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




nie wszystkim. teodor kaczyński?, Oskar Wilde?Timothy Leary? Genesis P-orridge? i wielu innych...pisanie że kontestacja to "młodzieńcze wybryki" pachnie przyznaniem do porażki i emocjonalnym bankructwem oraz pomniejszaniem znaczenia poprzez bagatelizowanie(nie o H.Lecterze, ty chyba nie zaliczasz się do byłych kontestatorów, ogólne spostrzeżenie).
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




nie wszystkim. teodor kaczyński?, Oskar Wilde?Timothy Leary? Genesis P-orridge? i wielu innych...pisanie że kontestacja to "młodzieńcze wybryki" pachnie przyznaniem do porażki i emocjonalnym bankructwem oraz pomniejszaniem znaczenia poprzez bagatelizowanie(nie o H.Lecterze, ty chyba nie zaliczasz się do byłych kontestatorów, ogólne spostrzeżenie).

Pozwól, Magnetowicie, że zacytuję Grochowiaka ( jeden z moich ulubionych autorów ) :

Bunt nie przemija, bunt się ustatecznia.

Tu nie chodzi o emocjonalne bankructwo i pomniejszanie znaczeń a o wymianę pokoleń.
Podstarzały hipis czy anarchista, wygląda po prostu śmiesznie... ; )
Opublikowano

Doświadczenia człowieka kształtują i tyle, a bunt zamienia się w niezależność widzenia
Dno każdy widzi własne, może dla mnie to mądrale :-)
Jeżeli jest to śmieszne to na zdrowie;-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • aż gęsto od tej całej telepatii. istny pumptrack między nami, pofałdowana przestrzeń, po której skaczą świetlistsi endurnie. co i rusz łamią się zdania, rączki, urywają myśli-linki. dlatego chcę ci opowiedzieć bajkę o zamkniętej na świat, niczym Korea Północna, wsi. o spłachetku ziemi otoczonym strzeżonym betonem, chatach przystrojonych kolczastymi druciskami. kiszono się tam we własnym sosie. i grało, tańczyło w każdym dziwaczne uczucie przynależności. i zjawił się on. miał miejsce błąd dozoru, przez źle pilnowany mur przeniknął albo został wrzucony górą, Węgier. czy też Czech, mniejsza o to. stary ochlaptus z alkoholową demencją, mózgiem rozmiękczonym latami denaturatowania, do tego – w łachmanach. lecz był sensacją, istnym prezydentem, aniołem, Michaelem Jacksonem w marynarce-liberii z epoletami. obcym, a więc lepszym. zrazu zobaczono w nim posłańca. skąd? z samych Niebios? może. lub z Kalkuty, Wadowic, Indiany. i odkrawano od niego uświęcone części, darto znoszone ubranie na kawałeczki-relikwie. widziano w nim wielką metaforę, bo był spoza smolnej i dusznej wsi. każdy centymetr jego postrzępionej kurtki, przesikanych spodni, zaczął kosztować majątek. przybysz bełkotał w sobie tylko znanym języku, czasem igła w jego głowie natrafiła na właściwą ścieżkę i rzucił coś o krajach, gdzie pospolite niegdyś skody favorit są osobliwością i rarytasem. czuł się taką skodovką. zjedzono go szybciej, niż ktokolwiek mógł się spodziewać. delektowali się, wieśniacy, tym, co uznali za komunikant. przełykali z namaszczeniem. ...teraz przydałby się jakiś morał, co nie? jeszcze lęgnie mi się w zwojach, jeszcze tworzy przyszła treść. taka urocza, choć do wykrzyczenia. wmyślę ją w ciebie, jak będzie gotowa.  
    • I tak też można...   Łukasz Jasiński 
    • Dwie strony powoju   Patrzę głębiej Ci w oczy, widząc w nich prawdy kamuflaż, kiedy bardziej i bardziej ślepca – mnie – kłamstwem poruszasz.   Śpiewał psalmy tramwajów na czas i niewczas przybyłych. Drżąc na każde z zawołań rdzawo czerwonych torowisk, był nieważnym kompletnie wśród cielsk grubiańsko olbrzymich.   Jego biały kieliszek z mocą tysiąca królowych, kropli nie uroniwszy, przez stal i rdzawe obrzyny przeszedł, krzycząc w nieboskłon – mogę to zrobić od nowa!      
    • @andreasTo może zbyt małej wiary jesteś :) lub znasz życie :)) Pozdrawiam:) @Jacek_SuchowiczNa kacu jest wszystko możliwe :) Dziękuję i pozdrawiam:) @LeszczymJuż się pogubiłem:)) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • gdy jutro się skończy pojutrze początkiem  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...