Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

to już wiem, kto wycina na ławkach serca z napisem: I love; jak się dowiedzą miejskie służby...
wiersz zionie sentymentalizmem i niestety - banałem:"spotkania nasze czułe", "W tych samych ramionach /topimy swe ciała, / ta sama wędrówka ust / po świata ciele.";
"świata ciele" brzmi zabawnie i cielęco...trzeba uważać na wyrażenia, aby samemu się nie ośmieszyć;
J.S

Opublikowano

heh rzeczywiście ciele troszke zabawnie tu brzmi ;)
dziękuję za komentarz, następnum razem bardziej zwrócę uwagę by żadne "cielaki" mi się nie włamały ;)
Serdecznie pozdrawiam... :))

P.S. sentymentalizm jest tu zamierzony, wiem, że dziś to już nie jest używane, ale chciałem trochę takiego powrotu wprowadzić :))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mateuszu!
Tak "teresowo", jeśli pozwolisz

najczulsze spotkanie dwojga
liściaste pioruny na ziemi
jak jesienna burza barw

w ramionach topimy ciała
ustami wędrujemy po skórze
jak po mapie świata

na ławce w parku wyryty
nowy podpis milości

Wiersz pełen sentymentalnej czułości, której, wbrew temu, co twierdzi, potrzebuje każdy człowiek. Dobrze, że podejmujesz takie tematy i że tak czujesz.
Popraw warsztat i będzie ok. Jeśli się na coś mogłam przydać, to tym większa moja radość.
:)))))))
Pozdrawiam romantycznie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hmm a wiesz :D podoba mi się i zaraz też tak przemienie ino w jednym wersie to zrobie :))
Dziękuję ci, zawsze bardzo sobie cenie twoje propzycje i poprawki :)
Serdecznie pozdrawiam... :)
cała przyjemność po mojej stronie...dobranoc :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...