„Widok i barwy” (27IV0IV)

[gal gerald]

Kilka barw przed nami,
zwłaszcza piękna zieleń.
Słońce trochę nad wierzbami,
powoduje, że wszystko się mieni
-w złocie.
Kory drzew tylko coś,
przybierają złowrogą minę.
Chyba chowają w sobie ludzkie kości,
albo czują swoje winy
-w czerni.
Niestety brakuje do pełni,
oblicza tak pięknego,
nie mającego nic z kielni.
Słodko swoją barwą analizującego
-w turkusie i szarości.