****

[moni mada]

pokój na poddaszu

nisko zawieszone westchnienia
tańczą między żarówkami
parząc stopy
napowietrzny smutek
bezdusznością szkła malowany
wkradł się we framugi okien

szyba drgnęła
pękła
jak ja
zamilkł świat

[Bea.2u]

"szyba drgnęła
pękła
jak ja
zamilkł świat"

...
Możemy przerwać to milczenie?
Dobrze, że szyby pękły, pokój otworzył sie na świat :)
Zapraszam na spacer, dziś mamy mieszankę wiosny i jesieni, magiczna mikstura specjalnie dla naszej małej czarodziejki. Bukiecik ze złotych liści przybrałam promieniami słońca, dla Ciebie, Moni :)

[moni mada]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pokój i owszem otworzył się, lecz opustoszał doszczętnie...wynikiem przeciągu, co w tempie niezmierzonym śmignął przez wszystkie kąty. Nawet kurzu nie uszanował....
Zaproszenie przyjmuję z liściem kasztanowca w miejscu serca...chyba zżółkło z tęsknoty, skaleczone jeżowym kasztanem...wezmę też coś dla Ciebie...lubisz powidła śliwkowe?
Dziękuję też za bukiet...dodaje mi wiary
pozdrawiam

[Bea.2u]

te promienie słońca z bukietu wyciągaj ostrożnie, w razie potrzeby, jak nitki dobrych myśli :)
a powidła uwielbiam :)