Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czas to pustelnik z drewnianą laską
w swojej wędrówce osamotniony
wskazówek pogoń kształtuje nastrój
sekundy szarpią nadziei struny

na tarczy zegar rozpiął obłoki
koniec dogoni zawsze początek
ranek ukryte słońce odsłoni
gdy świt zapłacze rosą na pąkach

o zmierzchu westchnie lekko zmęczony
rozłoży dłonie starcze i drżące
i zacznie poprzez palce przesiewać
chwile wieczorną aurą pachnące

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...