Jesień

[Malowany Dzbanek]

I jesienne dni jak wskazówka zegara
W mgnieniu oka przed domem moim
Zasiadły na królewskim tronie
I wszelkie gusła wezwała do siebie jesień
Zaczęła uroki miotać w około
Tak aby liście świeciły kolorem
Przywołała gestem do siebie twór wyobraźni
Kazała mu wysłać do snu wszystkie istoty
A twór tak głupi jak nikt inny
Posłał do snu człowieka....

Groza zstąpiła na oblicze jesieni
Kazała tworowi usiąść na jeżu
A sama skinęła głową budząc człowieka
Wtedy wezwała widmo mgielne
I te posłało do snu wiewiórki i niedźwiedzie...

I tak teraz kwartał czekać będziemy
Aż kolory znikną i przyjdzie zima,
Będziemy patrzeć na magię złocistych barw
Na magię zesłaną przez panią jesień
I teraz przez kwartał będzie ona siedzieć na tronie
I sprawować pieczę nad swoim dziełem....