Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wychodzę w słoneczny dzień
Bez pomysłu bez zamysłu
By wykonać próżny gest
Dotknąć drzew z polotem mew

Ludzi mrowie wiary naprzód
Gdzieś bez mapy poszedł pies
On bez prawa sobie radzi
Ludzie szczęście twarzy gest

Odkrywając wciąż to miasto
I kalkując zapach smak
Nie zaglądam sobie w oczy
Bo zobaczę tylko strach

Za pilotem krok za krokiem
Mym istotnym podążając
Cel – nań czuję nocy wzrokiem
Wnet tam wdziera się ten pies

Niszczy wszystko gubi ślady
Nagle droga traci sens
Pomarszczoną myślą czuję
To bezkrwawy omen jest

Zwiastun deszczu zwiastun zmian
Wyrokuje bezmiar czasu
Jaki jeszcze mi pozostał
Jaki dam mym innym sam

Czy go słuchać pomyśl czasem
Los swój kruchy deprawując
Nie przyszedłeś tu dla ścian
Lecz ciut Boga odłamując

Byś gotowy był na wszystko
Co sensowne jest i nie
W szczególności na dwie rzeczy
Przeprowadzkę i na śmierć

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @[email protected]@Omagamoga@Nata_Kruk@Leszczym@obywatelPięknie Wam dziękuję i serdecznie pozdrawiam. :)
    • Nocą ląduję pomiędzy kanałem, A zlewozmywakiem, obok ogrodu. Więziony wdziękiem pijackiego Smrodu — na Holiday Park Garden.   Nie myślę już dawno, co kiedyś. W sprawczości ląduję bezwładnie, Pomiędzy tym, co wczoraj, a dzisiaj — Bez pieniędzy, skrojony po równo.   Obdarty z ubrań, otruty smogiem, Mijam przechodniów pijanym wzrokiem. Zrywam z gabloty afisze grozy, Zlizuję tabletki jęzorem prozy.   Ścieram z czoła papierem ściernym Okruchy nocy — by kiedyś do mnie Raz jeszcze Zechciały powrócić.      
    • @Waldemar_Talar_TalarBardzo dziękuję! Masz rację, ale niestety są. Sam napisałeś pięknie o domku z kart - zawsze cierpią dzieci, z traumą na całe życie. Pozdrawiam.  @violettaBardzo dziękuję! 
    • @Marek.zak1Dzięki za wyjaśnienie. Ale na co dzień spotykałam się z takimi patologicznymi sytuacjami, że byś chyba nie uwierzył. Dlatego już nie oglądam nieszczęść na ekranie. Bo nie muszę. Jak wrócę do pracy to znowu pewnie poznam takie "przypadki" toksycznych relacji. Pozdrawiam.  @huzarcBardzo dziękuję! Jak jesteś świadkiem tragicznych sytuacji, to trudno się od nich uwolnić .  @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Dużo jest takich domów, nie jesteśmy nawet tego świadomi jak dużo. Coraz więcej jest zakładanych Niebieskich Kart.  @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację, że tylko ucieczka, ale jakże to skomplikowany proces psychologiczny.  @MigrenaBardzo dziękuję! Świetnie to przełożyłeś na język filozofii, ale czasami w życiu są sytuacje, które nawet "nie śniły się filozofom". Piękny komentarz - dziękuję raz jeszcze.  @RomaPięknie dziękuję! Dostać takie pochwały od Poetów to piękne uczucie, aczkolwiek mnie trochę zawstydzają. 
    • @Pan Ropuch @Pan Ropuch napisz jeszcze wiersz złożony z - 11,7 słów,    -  1,17 słów,    -  0,117 słów,    -  0,017 słów,    -  0,0017 słów.   po napisaniu, zamelduj o tym.   nawet cię nie przeganiam tradycyjnym spadaj, bo ciekawią mnie nieudacznicy co piszą jakby zamiast mózgu mięli  olej palmowy we łbie, ale z uporem maniaków przyłażą poprawiać wiersz kogoś innego niż oni sami.   majsterkowiczu, ropuchu czy inny tasiemcu  - działaj !
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...