Zamek

[Katzuja]

Nienasycona dusza przepychem życia.
Ciało łakome na dotyk słowa.
Wiara leżąca pod gruzami prawdy.
Tęsknota niczym iskra pochodni
Jeszcze się żarzy.
Moje myśli?
Rozbiegane po zakamarkach twierdzy,
Niewiedzy,
Czystością przekłamane,
Niewinne
W ciszy odziane.
Pragnęłam zapomnieć o chwili ulotnej,
O darze miłości, przepychem rządnej.
Słyszę, tę nutę,
Gdzieś w oddali.
Melodie piękne niczym tonie fali.
I choć słów nie wypełni księgi bicze,
Ja będę wierna,
Jak ptak, co za lot oddaje serca bicie.