Kobieta zwykła

[Erdene]

Mój myśliwy, mój obrońco
Co cię trapi wczesną wiosną?
Popatrz słonko jasno świeci
Radość niosą nasze dzieci

Wina wleję do kieliszka
Strawa nasza będzie pyszna
Chcesz zabawię się w chochlika
I już troska twoja zmyka

Oczywiście, ja poczekam
Z niczym miły już nie zwlekaj
Cóż zgubiłeś się po drodze
Nic już na to nie poradzę

(Ty potworze! Ty tyranie!
Grzebiesz ciągle w mojej ranie.)
Skąd kochanie takie myśli
A problemy listem wyślij

Ja wybaczę, ja zrozumiem
Czarność szalem swym otulę
Czas zabliźni nasze rany
Będzie jak dawniej kochany.

[Rachel_Grass]

przeczytałam wszystkie i z przykrością stwierdzam, że żaden z nich mi się nie podoba. niemniej jednak, to nie musi być problemem. z takim nastawieniem jeszcze kiedyś dostaniesz Nobla :P

przede wszystkim - czytaj dużo poezji współczesnej. pod Twoim wierszem bodajże na P widziałam sugestię, żeby często wchodzić do zaawansowanych i tam czytać - przyznaję, to niezła sugestia. polecam także konkretnych Autorów (mam nadzieję, że się nie obrażą) - Jego Alter Ego, Pancolka, Espenę Sway, H.Lectera. poleciłabym także innych, ale czuję, że właśnie w ten styl chciałabyś iść :))

pisać też należy dużo, czytać wiersze na orgu (ale koniecznie z komentarzami) - często można z nich wyłapać, co się w poezji toleruje, a czego nie.

i jeszcze - na Warsztat najlepiej wstawiać po jednym wierszu na jakiś czas - jeśli jest ich 5 czy 6, jak tutaj, nikt nie będzie komentować.

pozdrawiam.

[Erdene]

Bardzo Ci dziękuję, to naprawdę same cenne rady :)