Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Apokalipsa.

Inga R.
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Inga R.

Inga R.

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

a krew lała się strumieniami
a oczy były pełne łez
końcem świata nazwali dzień
w którym przyszedł Jedyny
Zbawiciel
nieznający prawdy i litości
prawdziwy Bóg
widziałam strach w oczach matek
jakiego nigdzie indziej później nie dostrzagłam
słyszałam krzyk tysięcy potępionych
modliliśmy się
by spalono nas na stosie
nie wyrywano serc
nie urywano języków
nigdy później już nie zobaczyłam Twojej twarzy
nigdy później nie spotkałam żadnego z królów
a dzień ten nastał niespodziewanie
w progu miłość jeszcze pakowała walizki
pytałam o sens istnienia
wszystko w rękach Boga, mówiłeś
bałam się odpowiedzieć, że
przecież Bóg nie ma rąk

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Waza

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @janofor Niesamowity. Ten z kolei bardziej w barwach rimbaudowskich. Skąd Ty bierzesz pomysły na te sonety?   W wierszu martwy przedmiot użytkowy staje się unikalnym artefaktem, który pozwala podmiotowi lirycznemu nawiązać łączność z przeszłością. I nie chodzi tylko o banalną podróż w czasie, bo przecież jesteśmy świadkami docierania do miejsc, w których rodziły się mity (totem, mnisi, smok). Kontemplacja obrazów na wazie wskrzesza je, co doprowadza w ostatniej, niezwykle mocnej emocjonalnie tercynie, do uderzającej kulminacji. Skojarzenia, metafory oscylują wokół wschodniej duchowości, akcentując jej mroczny aspekt, być może niepokojący dla człowieka z naszego kręgu kulturowego (np. reinkarnacja).   Trochę mi wadzi powtórzenie smoka/smokiem, o jednego za dużo.
    • Naram-sin
      Życzenie

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      To mają dać spokój, czy dotykać?   Jeśli chcesz poznawać byt od strony nienaukowej, to właśnie wiara w nadprzyrodzoność jest jak najbardziej na miejscu.   Logicznie pierwsze dwie linijki przeczą kolejnym, przynajmniej na poziomie struktury tekstu, bo nie wiem, co Ci chodziło po głowie, jak go pisałeś.   dotknąć + dopełniacz w tym kontekście - dotknijcie artystycznej części mojej duszy!
    • Naram-sin
      Gorączki

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zmartwienie, zasadniczo, to też odmiana emocji.
    • Naram-sin
      Najpiękniejsze

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Muza czasem nie chce wersów nazbyt słodkich, ma już dosyć tęsknych westchnień, łez, narzekań. Pragnie prztyczka przekornego dać - miłości i smakować kordiał z wiśni  bez cukierka.
    • Naram-sin
      Tu mieszka miłość twoja siostra i brat

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Czytając Twoje teksty zaczynam odnosić wrażenie, że cały czas piszesz jeden i ten sam wiersz. Komuś już dziś podobnie skomentowałem, bo to bliźniaczy przypadek. Być może cały czas szukasz tego ziarenka soli, ale może być też tak, że już wszystkie wybrałeś i pora na zmiany, by się w jakimś kierunku jednak rozwijać.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...