Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
czy zdanie okrągłe wypowiesz czy napiszesz
księgę,w głowę sercu tę samą pustkę i ciszę
kogo okłamać chcesz, że przestali chcieć, nie
nie próbuj otwierać ust we mgle ty
widzisz tylko litery


słona woda wysuszona bo brakło
nie tętnieje kropla już zmęczona
słonecznik się prawie śmieje
jakże by miał zejść na ziemie

tylko mina nie zmieniona
na rzęsach trzyma się
(…)
jaskółka nagła
krąży plamą delikatna
--------------------------------------------------------

O zgrozo cierpliwości chyba zostaną ze mnie ości

dajże spokój zamień ten niepokój tyle już wytartych ramion
kuje już serce dwa dni, może tydzień, nigdy nie liczę
cierp li o ile zdołasz czekać, o nie wspomnę
jutro trzeba będzie stracić

[*38? Publikacja za rękaw chwytana]

-------------------------------------------------------

rozdaję ciepło, tamto nie wróci

aniołowie jeśli tylko są kryją się w metalowych bunkrach

z rękawów wysypuje się przemyka dziurą
przy mankiecie w paski pobladłe bez końca
dostała bluzkę nową prawie dla zaskarbienia

i czy to pomoże? złóż firankę na cztery
widzenia nie wracają tak uczepione jak
spinacze, kiedy miała jedenaście lat

przywołuje polne wieśniaki, się prościej nie da
(...)


*wieśniaki w tłum.kwiaty rosące przeważnie za płotem

ps. to jest jeden z tych, gdzie dzielę wersy w środku myśli
(faktycznie! nie wiem jak przecinki poustawiać albo mm wcale...)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wyczuwa się stopniowe chylenie ku ziemi...przemijanie i żal, że "już prawie"...
:)
serdeczności
-teresa
dzięki za przybycie Tereso, wzajemnie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


potykam się o swój próżny cień,
a prawie- patrzy się z parapetu,
sobie zasadziłam i w firankę wrasta
Marlettko, chyba jakiś inny krzak był
przy nim,ps. zerwałam go spod jakiejś bramy
plątając się po mieście, ciepłoniaście

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc   odpowiem  na postawione pytanie wg. własnego rozumienia wiersza. w świetle dziedzictwa Twojego Ojca, możesz zostać kimś, kto łączy dwa światy : Realistą i Budowniczym Dziedzictwo Ojca : Twoja "metryka" daje Ci głęboko zakorzeniony realizm. Strażnikiem Pamięci i Tłumaczem Dziedzictwo Ojca : Wiesz, jak szybko zapomina się o pracy pokoleń. Człowiekiem Wolnym i Świadomym Dziedzictwo Ojca : Twój Ojciec wywalczył dla Ciebie najważniejszą rzecz - możliwosć wyboru.   konkludując. z taką metryką możesz zostać nie tylko "mądrym Europejczykiem", ale Europejczykiem Mądrym o FUNDAMENTY. masz siłę i doświadczenie pokolenia, które zbudowało   wszystko, a to w nowoczesnym świecie staje się coraz rzadszym i cenniejszym kapitałem.   bezcennym !!!!
    • Pijanym krokiem przeszedłem Rubikon. Usiadłem na brzegu zanurzając oczy w bezkresie zimnego nieba. Wspomnienie lata rozbija się o chmury wyrzutów sumienia.   Widzę twój beztroski uśmiech rozproszony teraz między kroplami jesiennego deszczu. Spojrzenie rzucone ukradkiem, wbrew sobie, zawieszone w próżni.   Chciałbym ich dotknąć, a potem oprawić w ramkę z wiśniowego drewna. Drżącymi palcami złapać ostatnie słowo, zjeść je z gryczanym miodem i odlecieć z kluczem dzikich gęsi.
    • @Migrena  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Listopadowe mgły pochłaniają światło …ale miłość ?! Ona jest ponad ciemnością, czasem i przestrzenią :) ślicznie napisałeś Migrenko ! I to nie jest nic ! To jest wszystko ! :) 
    • Ten wiatr, zwykłam słuchać jak się wzmaga Boskim szczęściem upojona; Mogłaś widzieć, że się ze łzami zmagam, Lecz płakałam zachwycona.   Uwielbiałam, gdy leżąc w samotności W długą, ciemną zimową noc,  Śniłam nadzieje i szczere radości, Których w dzieciństwie znałam moc.   I och, one lepsze niż wszystko były, Co przynieść mogą przyszłe dni, Niczym gwiazdy w niebo się wzbiły, Do dziś ich światło jasno lśni.   I Emily (1839): That wind, I used to hear it swelling With joy divinely deep; You might have seen my hot tears welling, But rapture made me weep.   I used to love on winter nights To lie and dream alone Of all the hopes and real delights My early years had known.   And oh! above the best of those That coming time should bear, Like heaven's own glorious stars they rose, Still beaming bright and fair.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...