Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kłaki funta warte czy funt kłaka wart?

zak stanisława
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano
jesteś skazany na sny innych
garściami sobie wzięli
co ty wymodliłeś

dom zapisany w pamięci
rozmazuje oczy ciągnącym za swoje
sznurowadła

podniosą głowy
dumni że dali radę

krzyże prostować będą w drodze
do marzeń ukrytych
w płytkich kieszeniach

ulotne
toną we mgle La Manche


2.


jesteś skazany na sny innych
garściami sobie wzięli
co ty wymodliłeś

dom zapisany w pamięci -
białe okna czerwony dach
rozmazuje wspomnienia potem
schylających się po każdy cent
ciągnąc za swoje
sznurowadła
podniosą się
dumny że dali radę

krzyż wyprostują w drodze
do marzeń ukrytych
w kieszeni znoszonego garnituru

ulotne
toną we mgle La Manche
Ewa_Kos

Ewa_Kos

Opublikowano
Opublikowano

kłaki funta warte? i tak i nie :)) To co zapisane kursywą
wszystko powiedziało:)) Tekst do zapamiętania i do ulu:)))
Pozdrawiam i ściskam "TĘSREBRNĄRYBKĘ" Pozdrawiam
z rezerwatu:))Kos też pozdrawia:))) i przelewa:))

zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Jacku, tak właśnie jest, czy sakiewki to złe słowo? takie starodawne jak mocny funt :)
nieprawdaż?
serdecznie

Marlett, tak, każdy ma! ale nie każdemu wychodzą, jednym bokiem innym kolanami :(

Ewo, widzisz do czego doszło, funt i kłaki, przekonałam sie :D

Basiu, sakiewki to przezytek jak mocny funt :)

Lenko, jednak widzisz przypowieści niosą samą prawd! :P

Alis, heheh, dobre porównanie :)


Du-ecie, tak ulatuja i rozpuszczają się :)

Bernadettko, szkoda, że nie możesz :D

Adasiu, Zorro to małe piwko angielskie, ni grzeje ni w czub idzie:)

Kochani serdeczne podziękowania za komentarze
milych snów! o pełnych portfelach!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • bazyl_prost
      ludzie mole

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      @iwonaroma jakoś jest tak że moje mole zjadła mucha
    • Somalija
      Artykuł 5

      Przez Somalija · Opublikowano

      atak z powietrza dalej czołgi  artyleria i piechota  klasyka    wojny jaką znamy nie będzie    dwa plus kot  wysprzęglona Polska armią nie grozi    tarcia pod tablicą Mendelejewa Pokrovsk i jak po stole do Kijowa  obliczony na klęskę  pas ziemi niczyjej     Och Karol trzymasz się  a sukienka Trumpa  dziurawa  faluje w tańcu z innym    pomyśl o schedzie  rodzimej    noblistki                           
    • Łukasz Jurczyk
      Gdzie rdzewieją miecze: 7. Narodziny wichru

      Przez Łukasz Jurczyk · Opublikowano

      7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista)   1.   Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił.   2.   Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle.   3.   Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą.   4.   Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota.   5.   Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później.   6.   Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać.   7.   Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie.   8.   Być może to nic. Być może początek końca.   cdn.
    • violetta
      Winniczek…

      Przez violetta · Opublikowano

      @KOBIETA też jestem piękna:)  @infelia musiałabym dorobić drugi talerz, bo za mało by było:) nie ma co zmywać, tylko opłukać w wodzie:)
    • infelia
      Prezent

      Przez infelia · Opublikowano

      Z kominka dym unosi się kłębami, Na salony się wdziera, cugu brak? A cóż to? noga zwisa nad paleniskiem. Dziadek z babcią, wnuki z nimi,   O kocie i myszy nie wspominając, Ciągną, ile sił starczy: i raz, i dwa, i trzy! Bum! padają na plecy, a przed nimi dziwoląg W czerwonym kubraczku wypada.   „Hu, hu, hu!” – zakrzykuje – „niosę niespodzianki!” Oj, bidulo, skąd się wziąłeś taki usmolony? Brodę masz przypaloną, portki w strzępach, Co tam masz na plecach? worek piasku?   Nie mów, że prezenty, pokaż, nie bądź chytry, Komisyjnie otworzymy, rach-ciach. O! fajowo! jest ciuchcia, dziadek już się cieszy. Łyżwy, moje, moje! – Emilka piszczy.   Sweter w bałwany… głęboka cisza zapada. Jest i paczka, a w niej model pajęczyny Do sklejenia tylko dla wytrwałych, Napisano drobnym druczkiem na odwrocie.   Szalik, dziwnie długi, jakby dla teściowej… Pomarańcze i orzechy, jabłko i migdały, Piernik nawet nos podrażnia… apsik! Tylko tyle, a gdzie auto i rowery?   Miał być jacht i karnet na siłownię, lot balonem I safari po Afryce dzikiej, niezbadanej. Stasiek, kartkę bierz i pióro mi w te pędy Skargę oficjalną podyktuję do Rovaniemi!   W tym zamęcie, nie mówiąc zbędnego słowa, Gość zdjął czapkę, brodę, wytarte szaty I nagle stał się zwykłym, starym człowiekiem, Co patrzy na tę chciwość ze smutkiem.   „Prezentów dałem w bród, lecz wy nie pojęliście, Że najcenniejszym darem nie jest rzecz żadna, Lecz radość świąt, wasza bliskość, czułe słowa I ten widok was wszystkich, jako rodzina zgodna”   Zanim zdołali jęknąć, rozpuścił się w powietrzu, Jak zapach ulotny, ledwo nosem uchwycony. A pod choinką rozświetloną, w miejscu na prezenty, Kartka została z napisem: „podarujcie sobie siebie”  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...