Moja pierwsza wiosenna miłość

[ZORRO57]

szedłem sobie polną drogą
ty z przeciwka do mnie szłaś
a gdzie stąpnęła twoja nóżka,
tam pąki zamieniały się w kwiat.

ty byłaś pierwszą moją miłością
pierwszą wiosną - natury westchnieniem
pierwszym kwiatem paproci zerwanym
pachnącym gorącym zieleni fenomenem,

tam wśród łona natury łanów złotych
zrodziła się moja gorąca miłość do Ciebie.
gdzie w tęczy tańczyły polne motyle majowe
oddałaś mi swój najcenniejszy klejnot,

najdroższy swój skrywany skarb złoty
tak czysty jak źródlana w zdroju woda.
upoił mnie ten smak jakże był słodki
myślałem że to sen nierealna mrzonka,

zagubiliśmy się w tym uczuciu ostępu
szukaliśmy drogi w blasku księżyca
zatraciliśmy poczucie wszelkiego czasu
jakby nie istniał - tylko my Wokół pustka,

to było coś czego nie sposób wymówić
przełożyć na papier - wyrazić słowami.
Wyśpiewać tą miłość trelami słowika
kiedy Amor w moje serce trafił ze strzały,

tylko Bóg był świadkiem naszej miłości
połączył nas węzłem zjednoczył w jedności.
Dziś jesteś moją wiosną owego poranku
Aniołem, którego mi Bóg przeznaczył,

dziś wracam myślami w tamte wzloty
pierwszego uczucia - mojego uniesienia
poznałem wówczas tą rozkosz z euforii
wzbiłem się do lotu pod nieba szczyty,

wiele już minęło wieczorów i nocy
od tamtego majowego gorącego poranka.
ty zawsze pozostaniesz obrazie w pamięci
jedyną wiosną Kochaniem - kochana...



24-09-2006