Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Judytko,
dziękuję za obecność i podobanie
:)))
cieplutko pozdrawiam
-teresa

bardzo,no nie ma to jak obecność na żywo,
jednakże proszę Cię bardzo, ni ma za co,
po prostu najlepiej jak dla mnie, plusiaków
czy czegoś tam dwieście, tematycznie
tańczysz liśćmi i lasem i innymi stworami miłymi,
wzajem
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jeszcze raz nie ma za co, bo tak tutaj się mówi chyba plus za to za tamto czy coś tam,
a ja tak jak spojrzałam tak dałam, więc do garnka i gotować, proszę b.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mateuszu!
Jakże się cieszę za przyjemność czytania i wrażeń /
miło Cię widzieć, więc rozgość się wygodnie i czytaj /
o, na widok porwania do ula puls mi przyśpieszył /
dziękuję :)))))))))))))))

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



chyba jesteś przyrodnikiem albo ekologiem /
wiedziałam, czym Cię przyciągnąć...hehe.../
a te plusy aż trzy???? nie pomyliłeś się?
dostalam oczopląsu:)
dziękuję /
:))))))))))))))))))))))

leśnie i cieplutko pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



O, jak miło Cię gościć!
Skoro się dobrze czujesz w tym klimacie, to sama radość!
Nie wychodź jeszcze, zostań, ile chcesz.
Dziękuję.
:))))
Serdeczne pozdrówki mikroklimatyczne
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zbyszku, twierdzisz, że za krótko?
Cóż prostszego jak zabłądzić i pozwolić się odnaleźć?
Potem obiecane ciepło. Z ciepła nie zechcesz wyjść z powrotem w mgłę.
I to może się przeciągnąć...
Oczywiście żartuję.
Dziękuję.
:)
Cieplutko pozdrawiam
-teresa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Rozumię. To nie jakaś dyrektywa ,miałem na myśli, że ludzie nie radzą sobie z wolną wolą. Wojny, kradzieże,napady... Gdy się ją częściowo zabiera.  Brzydki przykład, w reżimach ludzie... Tak to widzę, każdy może inaczej, tym lepiej dla wiersza.   Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia   
    • Zobaczę dziś piękno, Bo Ciebie zobaczę. Zobaczę na pewno, Zobaczę — i zapłaczę.   A Ty zapłaczesz ze mną, Zapłaczesz, gdy zobaczę, Ile warte jest piękno, Ile warte to, co zobaczę.   Ile warte jest w sobie, Bo warte — co uparte. I wzrokiem będę w Tobie, I wzrokiem brnął w zaparte.   Dziś zobaczę piękno, Na oścież otwarte, Przede mną, nade mną, Z ciemności wydarte.   Kiedy będziesz ze mną...            
    • @Berenika97 trochę pozmieniałam i napisałam ciąg dalszy, nie wiem czy mogę przekleić na górę:    pryzmat    liście spadały wolno jakby czas w parku się rozciągnął on siedział na ławce bliżej światła ona trochę dalej w półcieniu jej cień przeskakiwał między drzewami jego cień starał się go złapać ich słowa były tylko echem tak jakby park powtarzał je sam dotknęła cienia jego dłoni uśmiech który odwzajemnił był tylko blaskiem odbitym od mokrych liści wyszli z parku na zimną poświatę sklepowych witryn liście zostały za nimi jak stłumione wspomnienia rozmów których nikt już nie chciał kontynuować pozostawali obok siebie ale ich kroki należały do dwóch różnych światów ona poprawiała szalik on zerkał w ekran telefonu na skrzyżowaniu wybrali inne drogi ich cienie przecięły się na moment pod latarnią rozproszone w ciepłym świetle po czym każde ruszyło w swoją stronę i tylko przez sekundę wydawało się że jeszcze idą razem
    • @hania kluseczkaTo jeden z najsmutniejszych wierszy o bliskości, jakie czytałam — bo oni są razem, a jednak dotykają się tylko cieniami. Te słowa mówią, jak blisko można być i jak daleko jednocześnie.  Poruszające. 
    • @lena2_ To delikatny, intymny wiersz o niemożności przekazania uczucia. "Czułość rozpięta na liniach papilarnych" – to bardzo cielesny, dotykowy obraz. Linie papilarne to jednocześnie coś najintymniejszego (unikalność, tożsamość) i coś, co zostawia ślad. Ta czułość jest więc zapisana w tobie samej, ale nie może się przenieść na drugą osobę. To wiersz, który rozumie się ciałem, nie tylko umysłem. Ma w sobie ciszę i ból zarazem. Piękny!    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...