Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

arlekin

adam sosna
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

adam sosna

adam sosna

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


:)

wiersz z obrazu
a skrzypienie z życia

byłem kiedyś w teatrze kukiełkowym
na przedstawieniu dla dorosłych

to było o historii kukiełek

lalki były oryginalnymi replikami lalek z epoki

były trzy części po pół godziny - pierwsza i druga oki
trzecia - Colombina i Arlecchino
Colombina dobra
ale Arlekin tak skrzypiał, że prowadzący aktor do minimum ograniczył ruchy
lalki były dosyć skomplikowane i właśnie Colombina i Arlecchino wymagali częstego smarowania
a ktoś zapomniał biedaka naoliwić

dzięki za radość

:)

ps skrzypi mi ale nie wiem jak "posmarować" :):):)
  • 2 tygodnie później...
Witold Marek

Witold Marek

Opublikowano
Opublikowano

Trochę chuligańsko: pierwszą strofę mam ochotę oderwać od drugiej, tamtą odrzucić, a w tej zachowanej dalej ciąć i wygniatać. Choć może tak przeoczyłem ogólny zamysł... Ale przemówił do mnie moździerz na słowa pierwsze-lepsze (czyli te, które tłuszcza uważa za miarodajne i wystarczające). Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • aniat.
      Poczekam

      Przez aniat. · Opublikowano

      Nie teraz. Bo właśnie deszcz pada na dworze tak rzewnie. Poczekam. Nie będę się nigdzie spieszyć niepotrzebnie. Usiądę tutaj. I w samotność się wtulę. Może też porozmawiam ze sobą czule.   Usiądę i poczekam. Na czas lepszy, który się z jutrem przywita. Na kwiat w doniczce szarej, który rozkwita. Na marzenia, co właśnie pieszczą firankę. Poczekam. W dłoniach trzymam filiżankę.
    • samanta_13
      Majowe kwiatki

      Przez samanta_13 · Opublikowano

      kwiaty bzu kwitnące w maju napawają swoją wonią opadające płatki porwał ze sobą wiatr gdzieś daleko, zabrał w nieznane   słońce wpada do pokoju mego przez okno jego delikatne promienie padają na ściany   na zewnątrz rozbrzmiewa ptasi śpiew nad nami rozpościera się błękitne niebo obłoki niczym wata cukrowa słońce tuż za nimi się chowa   pełno zieleni, krzewów i liściastych drzew bujnie rosnąca trawa, po której chodzi się jak po dywanie natury   a majowe kwiatki rosną tu i tam żółte mlecze budzą się w ciągu dnia a gdy słońce ich żegna, chowają się --- rozkwitając ponownie z kolejnym dniem   konwalie już dzwonią swoimi dzwoneczkami ich śnieżna biel kojarzona z niewinnością i gracją   błękit niezapominajek przypomina mi o niebie z żółtym oczkiem w centrum - to słońce górujące w samo południe dnia   a majowe kwiatki rosną przyszły do nas wraz z wiosną zielony dywan pokryły w plamach  z wiatrem roznosi się ich słodki zapach  
    • Jacek_Suchowicz
      Chwała Stwórcy

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      "Nauka może i powinna prowadzić do mistyki i niejednokrotnie tak było. Ale musi to być nauka rzetelna, pokorna i mądra, anie pyszałkowata, powierzchniowa i próżna.Przecież celem nauki jest poznanie tego, co jest Moim dziełem. Poznając dzieło, poznaje się stwórcę, o ile jest się dość skromnym, aby sukces poznania nie oślepił pychą prowadzącą do traktowania siebie jako stwórcę.                              Nie analizuj tego, co dałem poznać, bo zaplączesz się w swoją ograniczoność.                              Przyjmuj moje światła takimi jakie one są i nic więcej.                             Widząc zamglony obraz Mojej Prawdy, nie staraj się dorysowywać tego, co niewyraźne, bo zniekształcisz i stanie się karykaturą. Obrazu Mistrza nie może poprawiać dziecko, bo cóż z tego wyjdzie? I cóż wychodzi ...?                                                                                   280 pn.10.11.86, g.23,35 Świadectwo Alicja Lenczewska
    • Alicja_Wysocka
      znajdź mnie

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Roma PL szuka kontaktu — z dawnym sobą, z bliskimi, z czymś większym. Modlitwę do chmur i gniew na deszcz rozumiem jak jakieś emocjonalne napięcie i zagubienie. Proste „znajdź mnie” odczytuję jako wyraz samotności i pragnienia bycia zauważonym.   Pozdrawiam
    • Adam Zębala
      Lekcja tolerancji

      Przez Adam Zębala · Opublikowano

      Złotą lektykę czterech mężczyzn niesie, człowiek  ubrany w biel z niej wysiada.    Złoty powóz zajechał, przez sześć koni ciągniony, ten sam mężczyzna nim przyjechał.   Cztery skrzynie złotych monet przyniesiono, mężczyzna je rozrzuca  niczym ziarno na pole.   Czterech przywódców się spotkało rozmawiają bardzo długo, każdy chce być liderem.    Wszyscy jednego Boga swoim ogłosili razem modlić się będą.   Ludzie na polu zboże zbierają przy blasku słońca w samo południe ciężkie worki noszą.   Nikt już nie zazna głodu podadzą sobie ręce i będą tańczyć na łące niebieskie kwiaty zbierają.    Po latach sporów porozumienie zawarli wszyscy idą razem te same symbole religijne niosą. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...