Dla kwiatu mojej miłości

[ZORRO57]

Dźwięk gitary serce z tej rany poruszył
odbił się z echa i wpadł w głębiny wnętrza
w impulsie zaigrał zmysłom wirom zakołysał
porwał myśli z wiatrami zawirował z tańca.

Miłość w duszy żyła z iskry żal płomienia
czyta między wierszami, jak ta wyrocznia
z odmętów wypływa nosi ciało z fal i śpiewa,
do ciebie dziewczyno lecą nuty niebu trubadura.

Tym Szekspirowskim balkonie - "Romeo i Julia"
serenadom grywa Tobie, czy słyszy? - to kochana,
dla tej trucizny będziesz duchem zawsze"żywa",
choć mi cię śmierci, tak nagle, tej ziemi zabrała?

Śpiąca królewna moich snów Muzą rymy wygrywa,
gdzie moje słońce w ten promień obrazem została
wyschły łzy słone wylane tymi morzami, w te i oceany
czarą nocy księżycem się do mnie"uśmiecha"z goryczy.

Cóż mi nici Adrianny w tychże labiryntach z ćmy zaigra
ślepym trafem losu w korytarze Tezeusza, żeś to szukała?
zagubiona miłości w ten zimny marmur leży w te kwiaty
z wyschniętej róży płatki rosą słonej łzy oczom pozostały.