Z głębszej myśli poety

[ZORRO57]

Do serca poety zawsze szepczą z cicha aniołowie.
Słowa idą z duszy, a z ręki pisze w te złote litery.
I zaglądają w głębię serca, byś przejrzał na oczy.
Gdyż w Tobie człowieku iskra Boża dla ciała żyje.

Czy chcesz tego, czy nie? On wybrał tylko Ciebie.
W promieniu słońca spłynął w śnie dotknął z Weny.
Mocno rozbudził myśli, tak sekretne i tajemnicze.
Jakie piękne obrazy maluje z marzeń w "iluzjony".

Wszędzie obecny, a chodząc zaciera swoje ślady.
Tak wszędzie jego skryte uczucie myśli poniesie.
Rozbudza zmysły - okna otwiera na swoje ogrody.

Po orbitach krąży w gwiazdach jego natchnienie.
Kosmos na balkonie siedzi w księżyc wpatrzony.
Oko poety dosięga nieba i chodzi po innej planecie.