Ptaki nad niebem dziecięcym

[Konstantinodos]

1.

Ty, który śnisz oceanu
chłopcze biegnący wzdłuż przybrzeżnej piany
zauważ, z jaką powagą
spadają pióra
oddalających się sójek.

Poranny śnieg
to najczystszy dowód
ich wiecznej podróży.

2.

Jak jasne są twarze
tych starych ludzi
kiedy radośnie
tak bardzo pstrokato
płoszysz gołębie.

Jakbyś rozświetlał
im całą
zimną czerń ziemi.

3.

Zawsze tak samo
pachną szkolne kwiaty
dawane na koniec naszych pierwszych klas
dopóki łabędzie migoczą w oczach
dopóki tam są

jesteśmy niewinni.

4.

Polanę za domem
obsiadły młode brzozy (nie wiem
czemu płaczę widząc je po latach), coś
jasnego szło drogą i przy rzece z kryształu myło włosy;
jeszcze słychać chichot, wiatr za serce chwyta

i znika.

[Baba_Izba]

Czytałam wczoraj i dzisiaj. Nie można po przeczytaniu tego wiersza,
nie zamyśleć się. Jest w nim jakaś szczerość i prawda.
Mnie się podoba.
Może w pierwszym wersie zamiast "oceanu" - "ocean"?
Serdeczności
- baba