życie to absurd (II próba)

[Mateusz-_Ulvhedin]

Zasypiasz by się zbudzić,
jesz by potem to spłukać,
myjesz się by znów ubrudzić,
wychodzisz by wrócić,
zapamiętujesz by zapomnieć,
rodzisz się by umrzeć.

Mówisz, że życie to absurd,
że kręci się codziennym
kołem monotonii.
Czasem coś je przerywa,
to szept krzyczącego szaleńca.

Wypadł z koła i coś zmienić chce,
jakby mu tu źle było,
jakby szukał sensu
książkowego słowa przygoda.

Krzyczy szeptem
by koło go nie usłyszało-
bezwzględne dla zdrajców
co je opuścili.

Uciekajcie, tam ptaki
latają wyżej niż pod sufitem.

Jakby nie chcieli słuchać
odwracają wzrok,
próbuje uciec przez
szprychy cholernie gęstych krat.