Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Taki antyk wygrzebany z pamieci po lekkim tuningu
_______________

Znów przyszło mi kochać
smutno i cicho uczucie złożyć
na firmamencie słów niewypowiedzianych
głuchych, bezimiennych
na imię mi bedzie milcznie

_______________
i wersja pierwotna z przed lat już paru
_______________

I znów przyszło mi kochać ciebie
Tak cicho i smutno
znów i ponownie
złożyć miłość mą na firmamencie
tych słów niewypowiedzianych
głuchych
bezimiennych
a imieniem mym będzie milczenie

Opublikowano
Znów przyszło mi kochać ciebie
cicho i smutno
znów i ponownie uczucie złożyć
na firmamencie słów niewypowiedzianych
głuchych, bezimiennych
na imię mi bedzie milcznie


Ta wersja wydaje mi się lepsza, tylko
ja bym to tak:

znów przyszło mi kochać
smutno i cicho uczucie złozyć
na firmamencie niewypowiedzianych słów
głuchych i bezimiennych
jak milczenie

Sory, przyjmij to jako moją interpretację:
peel zakochał się ponownie i brak mu odwagi
do wyrażenia swoich uczuć, może jest nieśmiały?
a może to miłość platoniczna?
Przemyśl wersyfikację.
:)
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

dzięki za komentarz, cieszy mnie że warsztat, a co za tym idzie i odbiór, przyanjmniej trochę mi się poprawił :)

rzeczywiście to 'ciebie', w wersie pierwszym zdecydowanie można wyrzucić tylko szkodzi,nad resztą propozycji muszę pomyśleć. A interpretację może zostawmy ;P, stare czasy było minęło, ale celujesz dobrze

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @tie-break To wiersz czuły i przejrzysty.Miłość w totalnym anturażu:) Zdefiniowana przez przestrzeń, w którą oddycha detalami, począwszy od tych megalitycznych jak cały miejski kosmos, skończywszy na mikrowrażeniach spinających dwoje w absolucie czułości.  
    • Ecce homo, doskonały i podobny Bogu. Człowiek w swej wolności może w sobie zabić nieodwracalne dobro. Tu Bóg jest bezsilny- nic na siłę. Wszystkie noce wydają się takie inne, pełne cieni i jakby sekretów winne. I światło miesiąca natchnieniem estetów. Potrzeba anihilacji przywraca nadzieję. Bo dobro cudze miłości ocala, a kochanie moje, nie moje wyzwala. Nie ma zła za którym stoi wieczna kara? A co mogłoby się stać, gdyby na Golgocie matka łotra stała,? Haustem powietrza, by zrozumieć- oddycham. "Pamiętasz była jesień", Zbyt wolna, za szybka, może tak chciała i być może już przeszła.     (na rocznicę ks. Jerzego Popiełuszki) Uczuciem jak mchem też nie obrosła.
    • Gdy przychodzi zieleń, to nic innego nie robię, pakuję się w nią i tak aranżuje dni.
    • W czterech ścianach płonie strach, Cisza krzyczy, serce drga. Na stole zimny chleb i łzy, A w oczach dziecka — koniec gry.   Zagubiony w cieniu win, Własny gniew pożera dni. Chciałem tylko być kimś znów, A zostałem echem krzywd i słów.   Zasłaniasz blizny — wstyd i żal, Mówisz „nic się nie stało”, jak co dnia. Ale nocą słyszysz płacz, To twoje serce woła: „dość już masz!”.   Roztrzaskane lustro wciąż, Pokazuje twarz bez słów i rąk. Czy przebaczenie ma jeszcze sens, Gdy każdy krzyk to nowy grzech?   Nie bij, nie krzycz, nie niszcz snów, Niech miłość wreszcie przerwie ból. Z popiołów wstań i zacznij żyć, Bo w każdym z nas jest światło i krzyk. Niech echo ciszy woła nas, By nikt nie płakał jeszcze raz...       p.s. Tekst jako piosenkę można posłuchać tutaj 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...