smutne

[Goya Abramowicz]

w rydwanach wspomnień
zaczyna kolejne igrzyska
ściskając kurczowo lejce
z okrzykiem zwycięzcy
omiata
wzrokiem arenę nadziei
w ślepocie gladiatora
świadom przegranej
spina z wysiłkiem
członki niepierwszej młodości
i
myśl ulotną
że doświadczenie
rutyna
za tarczę mu służy
pordzewiałą od bitew
w czasach świetności
i nie wie
że to za mało
by los oszukać
by tłumy porwać
by prawdę o swej sile
w żyły kochanki wtoczyć
kochanki zdradzonej
z powabem złudności przetrwania
lecz walczy
we wrzawie otępiałych trybun
w szeleście kciuka
spływającego w dół…

( To pożegnanie...Może gdzieś...Może kiedyś...Powodzenia życzę...)

[Lea Len]

Ciekawy obraz, ciekawy tekst, lekko patetyczny, lecz mimo wszystko pasujący do tematu.
Goyo, śledzę z uwagą Twoje utwory.
Kłaniam się z szacunkiem-Lea Len

[janusz_pyzinski]

Goya!-skąd wiesz?

[janusz_pyzinski]

dwa ostatnie wersy można różnie interpretować,ale nawet w tłumaczeniu na wszystkie języki
świata nie znajdują potwierdzenia.
z głową płynącą pod górę pozdrawiam

[Piękny Wojtuś]

Dwa ostatnie wersy - super.

[Goya Abramowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Skąd wiem...CO ? ;)

[Goya Abramowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Istnienie Boga również nie znalazło swojego potwierdzenia, a jednak...;) Dzięki za zatrzymanie się w poszukiwaniu potwierdzeń ;)

[Goya Abramowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Lea, miło się zamieszcza utwory tam , gdzie są ludzie, ciekawi drugiego człowieka...Dla nich, nierzadko otwieramy duszę, bez strachu ugaszenia jej płomienia...Dzięki...

[Goya Abramowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

cała przyjemność po mojej stronie, dzięki ;)