Historia wymarłej latarni

[Sebastian_Pietrzak]

Przy śniadaniu
stworzył pierwszą wycinankę
pofarbował tak na cudo
akurat według potrzeb

maczał czerstwe rozmowy w kieliszku
oczywiście ze starej kolekcji
dużo tego –myślał przy łamaniu języka
w trudnych scenach mimicznych
ale powinna być usatysfakcjonowana

przy obiedzie
sądził że to taki rebus
i człowiek stanie się bardziej szczęśliwy
kiedy zrozumie przekaz czajnika
bo tylko czajnik wie kiedy jest za dobrze

samotność skwierczy kręgami cebuli o talerz
-zapełnił tym kolejną lukę myśli
tylko czekać na moment wystrzału
przeładowanie już dawno miało miejsce

przy kolacji całkowicie puścił uchwyty
aby unieść się pod skrzydło
mógł odkrywać piękno w każdej wydmie
gorące piaski policzków
ukryte za tą oazą ze szklanej obudowy

pochowała ich symbolikę w długich lokowanych włosach
unosząc koronki sukni spaceruje
od ucha
do ucha
śpiewem wzywa fale morza czarnego
w którym on
nic nie zobaczy

[tadek niejadek]

nudy na pudy

[Sebastian_Pietrzak]

heh...