Ja i Ty

[Bez przyszlosci]

Ja

smukła wieża na piaszczystym brzegu
ze stopami skąpanymi w lazurowym morzu
śmiech dzieci zbierających muszelki
wdziera się dysonansem w spokój miejsca
gdzie błękitnooka śmierć
wpatrzona w ciemniejący horyzont
szuka co wieczór promyka nadziei


Ty

ruina na pogruchotanej burzami skale
przerośnięta wypłowiałym mchem nałogu
szczerząca się drwiąco ku chmurom
przez wyłamane zęby okiennic
samotna jak gwiazdy na które spogląda każdej nocy
z bólem czekając na obiecane światło
i otrząsając łzy podarowane przez morze


My

dwie latarnie niepotrzebne już nikomu
rozpadające się po cichutku relikty
zbyt daleko od siebie
by spełnić obietnice z przeszłości…

[lubię latawce]

na miejscu "ty" lirycznego zabiłabym "ja" liryczne
(błękitnookim spojrzeniem)

nie jestem na tak :(
angie

[Koval_ZNowin]

Tak troszeczkę nie porwała, do popracowania, tak aby jutro było lepiej ( moje motto), pozdrawiam