Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czekam
uplastyczniając nicość.
zwężam źrenice
próbując skupić wzrok w martwym punkcie.
i znów,
jak kotka wyginam sie wpół,
zamykam w kręgu ramion
siedząc w kącie.
obok,tępym zgrzytem cień porusza sie po ścianie
wskazówka czasu-ze słaba baterią
drga w miejscu,
pojękuje cicho
...
tak ciężko jest wytrwać w tym zawieszeniu

Opublikowano

Łamanie artystycznych zasad ma także swoje zasady. Wyobraź sobie artystę, na salonach (poezja jest salonem duszy), który przychodzi elegancko ubrany i pierdzi, puszcza bąki czy jak to nazwiemy. W pierwszym odruchu chcemy zrozumieć. Gdyby śmierdział cały, to wiadomo. Ale nie . On jedynie pierdzi. Więc kiedy nie możemy dojść jego intencji, mamy pewność : DRWI Z NAS. Tak jest z Twoim wierszem anko d . Stosujesz interpunkcję. Wchodzisz więc w krąg ortografii. Zaczynasz zdanie małą literą kończysz kropką. A niby czemu taki zabieg służy ? Drwisz z czytelnika, to jasne. Szkoda. To przeszkadza w odbiorze. Skupia uwagę nie na tym co istotne. Jeśli chciałaś jednakże być awangardowa to Twój wiersz powinien wyglądać tak :

czekam
óplastyczniajonc nicość.
zwenrzam źrenice
prubójonc skópić wzrok w martwym pónkcie.
i znuw,
jak kotkka wyginam sie wpuł,
zamykam w krengu ramion
siedzonc w koncie.
obok,tenpym zgżytem cieni porósza sie po sicianie
wskazuwka czasu-ze słaba bateriom
drga w miejscó,
pojenkuje ciho
...
tak cienszko jest wytrwać w tym zawieszenió

Opublikowano

Anko, wiersz jest dobry... wiadomo, że na najlepsze owoce poezji trzeba czekać, bo muszą dojrzeć - w tym momencie postanowiłem śledzić Twoją twórczość, aby tych najdojrzalszych nie przegapić. Interpunkcja? A kto śmie zwracać poecie uwagę na interpunkcje?! Trzymaj się Anka!!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Noxen Hej Noxen, Niestety, to nie jest dobry wiersz. Bierzesz się za ciężki temat. Masz ze sobą moc setek tysięcy poetów i dołączasz do tych, którzy na temacie polegli. W warstwie - nazwijmy ją 'metafizyczną' - nie pojawia się tu błysk jakiegoś nowego podejścia, nowej idei, czegoś świeżego... Wiersz w skrócie mówi o tym, że peel nie wierzy w bajki i uważa, że po śmierci wchodzimy w 'nicość'. Nic nowego, to może na nowo da się to powiedzieć? Skąpy dobór rekwizytów nie pozwala wejść na jakiś głębszy poziom obrazowania. Poruszamy się w wątłej refleksji filozoficznej budowanej na wątłych obrazach. Osobiście lubię, gdy w wierszu jestem w stanie wyróżnić przynajmniej jeden z trzech aspektów (za Lacanem): symboliczny, obrazowy i 'realny', a najlepiej wszystkie trzy, ale to już wtedy Święty Graal. Czyli wiersz mówi do mnie na poziomie symbolicznym, gdy czuję, że podmiot bardziej jest mówiony przez język niż sam mówi. Na poziomie obrazowym, gdy jestem w stanie rozpoznać w jakiś sposób siebie w danym obrazie, a jednocześnie rozpoznać iluzję, która jest konsekwencją tego rozpoznania. I na koniec 'realne' - gdy wiersz rozmawia z moim Brakiem - czymś czego nie da się powiedzieć ani językiem ani obrazem, co wymyka się opisowi, ale uparcie powraca i nie pozwala mi się domknąć w spójną całość. I ten ostatni jest najtrudniejszy do wydobycia. Jeśli wiesz co chcę powiedzieć... Operujesz ciężkimi pojęciami - śmierć, dusza, nicość. Każde z nich osobno ma kaliber 44, ale razem - wcale się nie wzmacniają, tylko znoszą. A poza tym, w Nowym Roku, życzę Ci dużo lektur, wzruszeń i nadawania sensu.
    • @KOBIETA Ja bym jednak jechał przez Kołbaskowo żeby się bezpośrednio wpuścić w niemiecką 11, bo jak wiadomo, Niemiec nie ogranicza fantazji kierowców z temperamentem ;)
    • ach vivienne biedna vivienne cały paryż wypełniony nim to minie kiedyś minie teraz wszystko jego uśmiech jego imię noszą dni   chowasz twarz w dłonie nie mam pocieszenia popłacz vivienne dobre to łzy    przyjdzie znów wiosna wymażesz z pamięci saint-germain-des-prés każdą stację metra teraz już śpij vivienne    
    • To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...