bezdomny

[janusz_pyzinski]

na dworcach pełnych rozdroży
pusty człowiek czeka
na swoją godzinę
odjazdu
niedaleko mu do szczęścia
bez bagaży w pustych rękach
kromka chleba
skibka snu
niedaleko mu do nieba
świętych tłum
przechodzi obok
rozkład jazdy
pospieszany
wypełniony
kosz na śmieci
pełny skarbiec
na poduszkę
kilka gazet
niedaleko mu do domu
kilka kroków
kaloryfer
radio gra
tyle rozmów
z megafonem
tyle śmiechu na peronie
nietęskno mu
niedaleko mu do piekła
kilka niewidocznych łez
wytartych w rękaw
trochę bólu
koło serca
przekracza dzieciństwa próg
za daleko
żeby wrócić
za blisko
żeby umrzeć
dobrze mu
pora doby
pory roku
nic dziwnego
tak ma być
nie zazdrości
już nikomu
niedaleko mu do życia
umie żyć

[kaja-maja28]

na dworcach pełnych rozdroży
czeka człowiek na swoją
godzinę odjazdu
bez bagażu
w pustych dłoniach
kromka chleba
i jakiś napój

niedużo mu potrzeba
do szczęści-skibka snu
i ciepły kąt w zimie
w słonecznej pogodzie
pod drzewem śpi
lub w śmietniku
choć do domu
ma kroków...

________________
tak może było by lepiej
to jest bezdomny człowiek bezdomny
Pozdrawiam milutko