Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Stracone dusze


Rekomendowane odpowiedzi

Stracone dusze
Dryfujące od rafy do rafy
Po bezbrzeżnym oceanie
Beznadziei
Bez nadziei

Potargane żagle
Urwane stery
Na powierzchni trzyma tylko
Jakaś wyuczona irracjonalna
Niezatapialność

Kiedyś młode śmigłe
Dumną piersią pruły fale życia
Nie przeczuwając co się czai
Pod powierzchnią

Teraz pozbawione
Takielunku złudzeń
Kompasu nadziei
Steru marzeń
Szalup ratunkowych
Brną wytrwale

Teraz napędza je inna siła
Coraz wyraźniej widzą bowiem
Cmentarzysko wraków we mgle

Jedyny cel ich podróży

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No jest wiersz troszkę polityczny, społeczny - tak go odebralem.
W Polsce istnieje zbyt duża grupa takich wraków bez marzeń, bez pomocy,
bez celu. Jedyne co ich trzyma to szacunek dla życia a może i dla Boga.
Zamknięta wg. systemu, planowo.
Ale to jest tylko moje zdanie.
Pozdrawiam Kumaty:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...