Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

lecę w dal
całkiem sam
delektuję nieważkości
uspokajający stan

w oka lustrze refleks gwiazd
rozpostartych w nieskończoność
kręci się
wokoło

-

flying high
spaced alone
weightlessness state
makes me calm

round me - stars
earth's so small
interstellar
walk

Opublikowano

Wielki krytyk się znalazł. Pokaż pan szczyty w takim razie, bo poza dennymi, podobnymi do złudzenia i powtarzającymi się do znudzenia komentarzami w waszbufonomości wykonaniu jak dotąd nie spostrzegłem ani krzty twórczości.

Pozdrawiam ze wspołczuciem i ubolewaniem nad marnością Twego losu.

M.K.

Opublikowano

"Satellite strung from the moon
And the world your balloon
Peeping tom for the mother station
Winters cold spring erases
And the calm away by the storm is chasing
Everything good needs replacing"
itd. polecam fajna muzyczka: Dave Matthews Band "Satellite"

tekst kiepski, choć druga strofka wróży chyba dobrze. pozdrawiam

ps. nie pisz po angielsku. lipa.

Opublikowano

White lightning man
Kill the night
Bring the light for those who need to hide
When your glowing known he stills the cold
In psychic heat begin to fall apart
Commit some social suicide
You can run but never hide away
Kill the night!

Arrogant boy, reduced to tears
Cross-sect the stratosphere
Kill the night!

Concsiousness unconciousness
Does this releive the knotted breast
Bring the night!
Satellite!
Kill the night!

Sshh, you'll kill the night, hide the light


pigface "satellite" - tez polecam jak kto industrial/rock lubi;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin Poezja jest wszędzie. W każdym oddechu, w każdym uśmiechu. 
    • @Mati Dudek @Naram-sin Czytałam wiersz i komentarz — szczerze mówiąc, to właśnie ta odpowiedź zrobiła na mnie największe wrażenie. Jest w niej coś bardzo szczerego, przemyślanego, a język, którym została napisana, naprawdę ma siłę — i styl. Myślę, że masz duży potencjał literacki, ale może to właśnie proza, a nie poezja, byłaby dla Ciebie przestrzenią, w której Twoje przemyślenia i emocje mogłyby wybrzmieć jeszcze pełniej. Twoja odpowiedź czyta się jak fragment eseju lub refleksyjnej prozy — gładko, głęboko i z charakterem. Piszę to z życzliwością — bo widzę, że masz coś do powiedzenia. Może czas spróbować to powiedzieć w formie, która lepiej Ci służy? Pozdrawiam :)
    • @Natuskaa    "Goździk" charakteryzuje się "(...) uchwytną jakością (...)": to Wspaniałe Opowiadanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , przeczytałem je z wielką przyjemnością . Dotknęłaś i dosięgnęłaś sedna Pisania. Brawo - i gratuluję . Co prawda, zawiera adociągnięcia - ale tylko stylistycznej natury. Zaproponuję, abyś odnalazła je sama, a odnalazłszy - poprawiła.    Gratuluję ponownie .     Serdeczne pozdrowienia. 
    • Odrodzenie brzasku   Wędrowcze, zabłądziłeś? Bliżej, popatrz proszę; Rozglądasz się nerwowo: Cóż to jest za echo? Nie przejmuj się, zaufaj. Chodź, pokażę drogę. Spokojnie, już niedługo dowiesz się wszystkiego.   Na razie… Tak się cieszę, że cię odnalazłam! Codziennie, miesiącami, tutaj przychodziłam, W nadziei, że istnieje mała choćby szansa… Nareszcie, mój kochany! Bardzo się stęskniłam.   Odszedłeś tak po prostu, ot, bez pożegnania; Dlaczego? Chciałam rychło zmienić się w marzenie, Najgłębsze, jak najszczersze. Popatrz! Oto rana, Przez którą jestem martwym dzisiaj już kamieniem.   A przecież wciąż tak wiele łączy nas ze sobą, I chociaż zapomniałeś, chociaż nie pamiętasz... Nieważne. Zaraz przy mnie zbudzisz się na nowo, Gdyż przyszłość od przeszłości zawsze jest silniejsza.   Bo widzisz, między snami kryła się nadzieja. Niedługo ją zobaczysz, tam, nad horyzontem, Gdzie kończy się nieboskłon a zaczyna Ziemia, Tam nowej opowieści stanie się początek.   Niedługo, gdy znów Słońce wzejdzie nad tą Ziemią, I stworzy krajobrazy światłem malowane,  Śród cudów wnet umieści swych promieni dzieło, Sprawiając, że ożywić będzie mógł się kamień.   ---
    • @Mati Dudek Przy okazji chcąc nie chcąc stworzyłeś błyskotliwą definicję poezji. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...