Dwa tysiące osiemdziesiąt cztery

[Sebastian_Pietrzak]

usłyszałem upadek w przyklejonym skowycie
bezsilna narkoza przy nawale dopaminy

załóż tą wściekle czerwoną sukienkę
przypudruj uśmiech i schodź na dół
to może być nasz ostatni taniec
na popiołach imperium teraz albo nigdy

piękne piruety Anastazji
w locie pomiędzy spalonymi ulotkami
które zabijały aby nikt inny nie zabił
chcę ją pocałować w zgliszczach tamtych wizji

mam kieliszek jeden drugi
garnitur i rozszyfrowaną przyszłość
bo nie widzę już za wiele

[Marcin Gałkowski]

hmm, ja tu widze mieszankę wersów bardzo ciekawych z tymi niekoniecznie. pierwszy wers IMO jest straszliwy, podobnie 'popioły imperium' czy 'zgliszcza tamtych wizji':). ostatni taniec też jest raczej ograny i obtańczony już na wszystki możliwe - i niemożliwe chyba też - sposoby. co więcej: czy ta narkoza musi koniecznie być bezsilna??:). ale ogólnie ma w sobie jakiś ciekawy pierwiastek, coś co daje mu charakter. tylko trzeba by przemyśleć, pociąć, uprządkować:)
pozdrawiam