Gdy nadejdzie krab

[Milosz_Michalowski]

Kiedy myśl nawiedzi krab nie sposób go obejść inaczej
niż spojrzeć w oczy i nazwać pięknym. Pływać w morzu
i być całym światem. Nie patrząc w dół na niebo
jeśli ściga nas spadającymi gwiazdami. Z miejsca
poczuć immanentną obecność Boga wszystkich
których znałem. W pokojach wspaniałych pożarów
są okna skąd wypływają tankowce. Za morzem
akwamaryna cisza lub podciśnienie. Zmiany oczywiste
oprócz czasu i pór roku. Pogrzeby nieznajomych fale
zboża spieniony jad. Siedzisz na nim rano. A wieczorem
czekam na zakochanych. By powiedzieć że czasem chcemy
być z innymi. Któregoś ranka wylać kawę do zlewu
albo rozchodzić sprzeczności między drogą
a słowem. Gdy zakładasz płaszcz tak
by ocean mógł usłyszeć. Albo zniknąć bez śladu.

[Stefan_Rewiński]

Czyta się to płynnie.