Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

z dna zielonych oczu tryskało źródło
byłam spragniona a pan pozwolił
rumieniec ochłodzić i skronie
delikatne dłonie drżały
w moich oczach niezapominajki
- pamięta pan

wywąchałam cały zapach sosny
lepki żywiczny sok na sukience
wiatr rozbawiony wyprawiał harce
a pan śmiał się tak pięknie

wiosna zbudziła pierwiosnki
w pana wierszu zakwitła
dla nas

znowu wiosna – czy pamięta pan
pisze wiersze

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to stare z W,
wydawało mi się na podstawie komentarzy,
że już w porządku, tymczasem widzę, że
po czasie jest inne widzenie

dziekuję kochana Babo, te twoje w zielonych oczach źródło
nawet mi przypadło, bo tak miałam na początku,
potem pod wpływem komentatorów poprawiłam,
nie śpieszę się, bo nawet teraz nie mam czasu,
ale cenne rady wezmę do serca

dzięki za obiecane zaglądanie
także wiosennie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Sosna lepka (Pinus lepicus) - roślina z rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindl.)
Występuje przeważnie w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej,
charakteryzuje się wyjątkowo gęstą żywicą, już od neolitu stosowaną jako klej
uniwersalny oraz lep na muchy.

A nieco poważniej

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tereso, jak już napisali moi przed-komentatorzy: spokojnie troszkę pozmieniaj
(oczywista niekoniecznie wg pomysłu powyżej) i wyjdzie bardzo fajny wiosenny erotyk.
Acha, faktycznie ciut za dużo "pana":)

Pozdrawiam serdecznie, nie miej żalu za mały żarcik:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



na razie nie mam pomysłu na kopanie i grabienie
a jeśli chodzi o ten pocałunek to pocałunkiem
wiosna zbudziła...


serdecznie pozdrawiam
-teresa
domyślam się o co chodzi, ale w tym zapisie moją wątpliwość budzi jędrne falowanie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiem, ale to w tym wierszu ważne...nie mam pomysłu na ominięcie
przynajmniej na razie, przeniosłam z W, bo już nikt nic nie miał
do zarzucenia

serdecznie
-teresa

z czasem pewnie przyjdzie pomysł
uleży się,
wzajemnie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bartoszu, dziekuję za wnikliwy i serdeczny komentarz; coraz bardziej przekonuję się, że
wszelkie poprawki trzeba robić spokojnie; twoje nawet są najbliższe mojej wersji zanim dałam do W, a co do "pana" to przywiązałam się i żal go zminimalizować...hehe - jest to wiosenny erotyk platoniczny fanki pewnego poety (inspiracją był wierszyk zamieszczony swego czasu na forum)...więc nie wypada "tykać" takiego pana.

Serdecznie pozdrawiam
teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiem, ale to w tym wierszu ważne...nie mam pomysłu na ominięcie
przynajmniej na razie, przeniosłam z W, bo już nikt nic nie miał
do zarzucenia

serdecznie
-teresa

z czasem pewnie przyjdzie pomysł
uleży się,
wzajemnie

już cosik kiełkuje
zaczekam, słoneczko przygrzeje, deszczyk zrosi...

serdeczności wiosenne
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pancolku, masz rację, już to wczoraj zrobiłam, ale jeszcze nie opublikowałam;
cieszy, że ruszył, a Twój plus bardzo uroczo wygląda na seledynie, dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



na razie nie mam pomysłu na kopanie i grabienie
a jeśli chodzi o ten pocałunek to pocałunkiem
wiosna zbudziła...


serdecznie pozdrawiam
-teresa
domyślam się o co chodzi, ale w tym zapisie moją wątpliwość budzi jędrne falowanie

chodziło mi o przyśpieszone oddychanie (piersi - klatka piersiowa), ale rozpraszam Twoje wątpliwości - ten wers bez sentymentu wywalę

serdeczniasto i wiosennie
-teresa
Opublikowano

ździebko pograbiłam w ogródku, kilku "panów" wywaliłam na kompost (przyznam z niemałym żalem, boć to platoniczny erotyk do fizycznie nieznajomego poety, a właściwie do jego wierszy; nieśmiała fanka nie ma odwagi "tykać"...); oj za dużo zdradziłam...

powiedzcie, jak teraz ta wiosna?
dziekuję za podpowiedzi

wszystkich, którzy tu zajrzeli, szczególnie z grabiami,
serdecznie i bardzo wiosennie pozdrawiam
-teresa

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



...lepki
żywiczny sok na sukience

żywica jest lepka (sprawdziłam)

serdecznie pozdrawiam
-teresa
tak, wiem o co chodzi, tylko ja zwróciłam uwagę na
niefortunne połączenie wyrazów "lepki sosny", :) a.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K. To epitafium nie dla człowieka, ale dla idei – czasu rozumianego jako byt wieczny, a jednak wciąż „zużywany” przez ludzi. Autor pokazuje sprzeczność: czas jest zawsze obecny, a jednocześnie wciąż go „brakuje” i wciąż go żałujemy.
    • @MIROSŁAW C. Ujmujący wiersz, nasycony magią metafor i jesienią ale taką kochaną, swojską i ciepłą. Aż się ciepło uśmiechnęłam- do wiersza i do zdjęcia ( też uwielbiam fotografować przyrodę ). 
    • epitafium    odszedł na zawsze, dobrze zużyty,  lecz chodzą słuchy często zmarnowany  i tutaj różne zdanie bywać mamy bywał przecież różnymi językami na kartach książek, gazet, czasopism opisywany obecnie zkomputeryzowany zawsze na czasie i upływający przeszły, teraźniejszy, przyszły nigdy nieustający dziejowy   ************************  
    • @MIROSŁAW C. To subtelny, pełen uroku wiersz – jak akwarela namalowana kilkoma pociągnięciami. Ma w sobie lekkość i autoironię, dzięki czemu czyta się go z uśmiechem, a jednocześnie pozostaje po nim ciepły ślad.
    • Fajna sprawa, niczym ukryty motyw zbrodni jaka się dokonała na miłości, koleś zgłasza pretensje do mnóstwa rzeczy, mój nos śledczy chciałby wyczuć zbrodniarza i ukarać odpowiednio za tę zbrodniczą masakrę wraz z autorem czemu też autor dał upust. Podsumowując, to oburzenie może mieć tylko jedno wytłumaczenie, koleś ma jeszcze nadzieję, że gromy jakie spuszcza usłyszy ukochana i to doceni. Odbieram to jako tragikomedię, jeśli nie pasuje nie czytać dalej, Po jednym spojrzeniu rozkochał się niej w jej rudych włosach, i przeżył cudowne chwile, przeżył w dosłownym też znaczeniu, czyli nie umarł, to dobrze bo mamy wierszyk. Ta domniemana teściowa landara zniweczyła wszystko, koleś nie radząc sobie z tym, desperacko wysyła wiadomość chodź sam wie, że go zrani. no i ten motyw mi leży, gość się sam nabija w butelkę, majstersztyk wieloznaczeniowy, pies przy torach i tory które prowadzą, każdy żydek wie o co biega, - ta przypadkowa literówka, burzę - dokonała, że tak się wyrażę przełomu. Jak dla mnie super, co widać w moim poświęconym temu czasie. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...