gdzieś wewnątrz

[taka tam chwila]

niech przemówią drzewa zalęknione
opustoszałe tańczące olbrzymy
płomień wygasa w nich wiekami
i malaje zmartwiony

pozostaje stać niewzruszonym
wstrzymując od krzesania iskier
palce po końcówki włosów
racje stanowiska jak posągi zimne
szafowane wyrokami bez odwołań
jakby oczy nie widziały

a widziały góry które można
wolą przenieść kiedy chęć usilna
pośrodku drga jak czysty metal
bez fałszywych tonów
sentymentalny sejsmograf

[Pancolek]

niech przemówią drzewa
opustoszałe tańczące olbrzymy
płomień wygasa w nich wiekami
i maleje zmartwiony

pozostaje stać niewzruszonym
wstrzymując od krzesania iskier
palce po końcówki włosów
racje stanowiska jak posągi zimne
szafowane wyrokami bez odwołań
jakby oczy nie widziały

a widziały góry które można
wolą przenieść kiedy chęć usilna
po środku drga jak czysty metal
bez fałszywych tonów
sentymentalny sejsmograf

Potencjał masz niewątpliwy. Ciekawe. Czekam na nastepny, na który mam nadzieję mieć więcej do powiedzenia.

Pancuś

[taka tam chwila]

dziękuję z opinię
skorzystałam z propozycji zmian w pierwszej strofie

pozdrawiam