Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ścieżką życia krocz ku niebu

Minea Elizejska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Minea Elizejska

Minea Elizejska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

W galaktyce nieba gwiazd
KTOŚ zapisał wieczny czas;
poskładane puzzle życia
błyszczą skromnie u boku księżyca,
w nim kryje się zbawienia tajemnica.

Każda z rozświetlonych gwiazd
ma drogę pośród wsi i miast;
najmniejsza drobina, co lśni
wyznacza człowiekowi jego dni
i decyduje, jakie będą sny.

Jednocześnie w nie jednej z komet
znajduje się ludzkości domek;
mieszka w nim ufność i wiara w człowieka,
co marzeniom drzwi otwiera i czeka
na znak pięknej brzyduli – tej od Shreka.

A kiedy jakaś gwiazdka zgaśnie,
w niebie robi się znacznie jaśniej;
chociaż na lądzie odwrotnie jest
słabnie też promień w nie jednym z miejsc,
a ziemia niebu oddaje cześć.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dominika Moon
      Zwykłe spotkanie

      Przez Dominika Moon · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję, miło, że znalazła Pani coś co zwróciło Pani uwagę!   Są tam dwie osoby? Czy tylko jedna? Czy wszyscy mówią? Czy tylko jedna? Zapewniam, że został stworzony celowo:)   Utwór ma na celu pozostawienie przestrzeni dla czytelnika, aby mógł on swoimi wyobrażeniami i emocjami je wypełnić. Tak jak i Pani u siebie na profilu wspomniała - krytykiem dla siebie sama - tak samo uważam.    Ten fragment jest dla mnie znalezionym bursztynem, palcami uniesionym do słońca, który oczy zalewa ciepłą pomarańczą z dodatkiem brązu.   Pozdrowienia.    
    • Jacek_Suchowicz
      Boga się nie udowadnia

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      "Ale jesteś moim stworzeniem, któremu dałem życie i w którym jest Moja miłość. W którym jestem i chcę być, aby wypełnić je Sobą, przemienić i unieść na wysokość słońca. I umieścić w niebie przy Swym Sercu.                         Jesteś w pyle ziemi. Ale ona jest punktem twojego wyjścia, początkiem drogi, która kończy się na wysokości Mojego nieba. Otrzymujesz łaskę poznawania Mnie, także lepiej widzisz, kim jesteś. Dostrzegasz prawdziwą relację"                                                                      299 wt. 25 11 86, g. 12,15 Świadectwo Alicja Lenczewska                           
    • Dagna
      Dziarska piosnka

      Przez Dagna · Opublikowano

      @Dominika Moon dziękuję bardzo za odwiedziny i komentarz, pozdawiam miło.
    • hania kluseczka
      Portret upiornej rodzinki na wakacjach

      Przez hania kluseczka · Opublikowano

      śliczne:), puenta nie bardzo mi przypadła, bo cóż oni takiego zrobili, czego inni ludzie (na świecie) nie robią, jakby zabrakło pomysłu ;)
    • Dagna
      Zwykłe spotkanie

      Przez Dagna · Opublikowano

      @Dominika Moon już odwiedziłam m.in. utwór pt. „ mów do mnie prosto” i nie żałuję, bo jest ciekawy:) W powyższym tekście mam poważne obawy, że przekaz będący 1:1 zapisem odzywek staruszków, nie oddaje ich pełnego człowieczeństwa jakie może dostrzegałaby Autorka gdyby zechciała się podzielić choć częściowo swoimi obserwacjami, odczuciami, wchodziła w interakcję z bohaterami; gdyby pozwoliła zrozumieć w jakim stosunku pozostaje wobec interlokutorów.  Samo przywiązanie się starszych ludzi do ich mikroświata ( zwłaszcza gdy są niesprawni), przywiązanie do bibelotów, wspomnień - mogłoby wzbogacić sytuację liryczną, a tak, czytelnik staje przed chaotycznym, nieco bełkotliwym zapisem dokumentalnym, nie bardzo wiedząc w jakim celu go stworzono…   pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...