Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Wędrówką jedną życie jest człowieka,
idzie wciąż, dalej wciąż.
Dokąd? Skąd?


najtrudniejsze są powroty

gdy wszystko choć takie samo
to już zupełnie jest obce

zawsze są pełne nadziei
i rozczarowań

To nic! To nic! To nic!
Dopóki sił, jednak iść!
Przecież iść! Będę iść!"


są jednak potrzebne

bo wędrowiec to nie ten kto nie błądzi
a ten kto się potrafi zgubić

by pokonać siebie

To nic! To nic! To nic!
Dopóki sił, będę szedł!
Będę biegł! Nie dam się!"


mapa nie ma początku ani końca

pot łzy i zdarte pięty
z uśmiechem na twarzy

nigdy nie przestanę
powracać
Opublikowano

też lubię wędrować!
Proponuję; przeczytaj to jeszcze raz, czy nie za dużo słów ( np."zupełnie, zawsze,jednak"),
może się uda bez nich?

"pot łzy i zdarte pięty
z uśmiechem na twarzy" .........proponuję bez "z" (uśmiech na twarzy)

"mapa nie ma początku ani końca" - fajne! ( ja zimą, też palcem po mapie i gapię się, gapię!)
To tylko takie moje spojrzenie,
nie musi być trafione, pomyśl.
Pozdrawiam -
baba

Opublikowano

dzia :)
wiersz powstał między wkuwaniem kolejnych wykładów
i nie miałam czasu go jeszcze dopracować a nie dawał spokoju :)

na pewno go jeszcze pozmieniam
faktycznie przegadany ale zawsze łatwiej coś po czasie uciąć
niż dołożyć by pasowało :P

pozdrawiam
PS. a myślałam że się nie doczekam komentarza
dużo się tu chyba zmieniło i rzadko kto ocenia ludziom których nie zna...

Opublikowano

gdy człowiek powraca do znanych miejsc one okazują się wcale już nie znane, jak ludzie... niby ich znasz a wywinąć potrafią jak wrogowie.
myslę że niepotrzebnie tak zainterowałaś....
*
mapa nie ma początku ani końca

pot łzy zdarte pięty
z uśmiechem na twarzy
nigdy nie przestanę
powracać
*
treśc jest mi bliska, kiedyś też ten temat nie dawał mi spokoju, ty jednak zrobiłąś to lepeij może dlatego nie mam do niego zbyt wielkiego dystansu
cmok

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jak zawsze ciekawa historia Twojej rodziny i małej ojczyzny. Nie rozumiem tego:  "pomiędzy chrześcijan a Rusi granice". Rus była chrześcijańska od 988 roku.  Pozdrawiam  
    • Zamykam za sobą Polskę. Zostawiam cię  w powietrzu – które pachniało tobą, zimą z twoich dłoni i kawą, którą piłaś, jakby każda filiżanka mia­ła w sobie sens życia. Cuzco – mówią, że tam serce świata. Ale moje zostało przy tobie, przy twoim łóżku, w tej małej przestrzeni między poduszkami, gdzie śmiałaś się, że chowasz sny. Tutaj lamy patrzą obojętnie. A ja patrzę w niebo i widzę twoją szyję – jak wtedy, gdy odwracałaś się niespiesznie, jakbyś wiedziała, że za chwilę cały świat się zatrzyma, bo ty spojrzysz. Piszę do ciebie listy myślami. Kartkami są ściany hostelu, atramentem – mój brak ciebie. Każdy dzień tu to jedno twoje imię, którego nie mówię głośno, żeby nie oszaleć. Cuzco jest piękne. Ale ty jesteś piękniejsza – i to nie jest fraza. To desperacja. To jak powiedzieć: „Niebo bez ciebie nie świeci, tylko  milczy światłem.” Wracam. Nie wiem kiedy. Ale wracam do ciebie – nie do kraju, nie do miasta. Do ust. Do szeptów o trzeciej nad ranem. Do tych spojrzeń, co mówiły wszystko, zanim zdążyłem zapytać. Czekaj. Albo nie czekaj – tylko żyj. A ja będę wracał w każdym śnie, aż naprawdę wrócę. I wtedy Cuzco będzie tylko nazwą, a ty – całym kontynentem, którego nigdy nie opuszczę. wiersz napisany kiedyś... dla kogoś.    
    • Ciekawostka: Poezja smaku, kolorów, muzyki - to określenie odnoszące się do zjawiska synestezji, w którym pobudzenie jednego zmysłu wywołuje doświadczenia w innym zmyśle. Dla synestetyków, muzyka może być postrzegana w kolorach, smaki mogą mieć zapach, a dźwięki mogą przybierać formy wizualne. Synestezja to nietypowy sposób odbierania świata, w którym zmysły się przenikają.                            
    • Dziś w lesie dębowym podążam ku słońcu paciorki różańca przez palce przekładam  co chwila w ostępach zwierzyna się przemknie wzruszając ukryte płomienne scenerie.   Polana przede mną myśl moja skupiona otwieram ksiąg starych pożółkłe stronice Mikołaj wstępuje na ziemię surową pomiędzy chrześcijan a Rusi granice.    Mać jego Elżbieta zaślubia Wilhelma a herb jego trąby przydomek mu dały on sam jednak pisał jam jest z Sandomierza  a potem już godnie biskupem z Gorzkowa.    Dokument królewski w Wiślicy wydany przenosi z ruskiego na prawo niemieckie uwalnia poddanych z pod władzy królewskiej Gorzków z Poperczynem w nowe ramy wkłada.   Fundacja kościoła gdzie Ruskie są ludy umacnia chrześcijan biskupa raduje swoją dziesięcinę Stefan przekazuje na nową parafię w diecezji podległej.    Właściciel majątku fundując świątynię objąć patronatem po wsze czasy musi jego sukcesorzy będą ją umacniać mianować proboszczów nauczanie ruszy.    
    • szczęście nie leży na ulicy tylko tam gdzie się go nie spodziewasz   jest między niebem a ziemią ciągle sie uśmiecha czeka na ciebie   szczęścia nie kupisz na targu nie stać cię na nie bo bezcenne   a jeżeli ci sie poszczęści zapuka do ciebie powie  jestem   a ty poczujesz się jak  miłość  którą ktoś wpuścił do domu  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...