gestalt

[Rafal Bielan Wierzbicki]

ulep ze mnie prawidłowość. bywam czasem zakładnikiem chorób
niech palce same ułożą się w klęczki. sam jeden niemocy
nie stawię czoła. w prostym formacie nie jest tak trudno.
pełzanie po łóżku w wymiarach wieczoru. proponujesz korektę
ja wybieram gnicie [we właściwościach pochowanych w czołach]

może to niepo-kornik dłubie w sferze mocy. szuka dostępu,
zakazanych zaklęć. na postumencie w leniwym półmroku
odtwarza się zamęt i dziecinne harce. samostanowienie
podaję na deser gdy siłę odkryć mierzą pory roku.
widoczność jest lepsza gdy nie stoisz obok. brakiem drogowskazów
nie skleisz mi oczu.

w źródłach domysłów puszczam szklane statki
drogę znam na pamięć na linearnym trakcie
na ścieżkach nieznanych zasiewam latarnie
na progu upadku czytam list od matki