źródełko wichury

[WaMig]

choć wiem
że z różnicy ciśnienia to wianie
dla mnie niezmiennie zostanie źródełkiem natchnienia krynicy
zwłaszcza ten który nie wiadomo skąd i dokąd hen leci
niebo przy okazji inwazji oszpeci o chmury
bądź je niby zła łakomo nadzieję
rozwieje
taki
moje nastroje najbardziej narowi
za wiej zawołanie
bierze za swego - dosiądź prosi - sadowi na grzbiecie
ster siebie oddaje w pod-niebie unosi
a
sam w słowa wicher nam się chowa
toć one go rokoszą natchnione
po świecie rozgłoszą

[WaMig]

... kiedyś (już ze cztery lata temu), zupełnie przypadkowo jakiś tekst mi się "wyśrodkował" i ... na tyle mi się to spodobało, że istotnie przy tym zostałem, no i na razie nie zamierzam tego zmieniać... tak bardzo się nad tym nie zastanawiam, niemniej - gdy piszę takie swoje modlitwy, to dotąd kombinuję, aż tekst uzyska pewną formę - najlepiej, gdyby to były odwrócone delty ... odczucie tej "pełni" (graficznej) przenoszę na treść i choćby z tego jedynie powodu, przez chwilę jestem z siebie zadowolony (krótką zazwyczaj) - a tutaj wyśrodkowuję "na piechotę" - stąd czasem mi coś ucieknie nie w tę stronę ...
Dzięki - pozdrawiam !