jakieś Jedno Sedno

[WaMig]

jakieś Jedno Sedno


ja
na horyzoncie widzę
że błękit obłoków odzienie narzuca na ziemię
inny za to powie - chmur zbędna onuca
prawdziwych widoków pokracze
nie potęskni przy nich
ani popłacze

odkryte wraz a inaczej brane
jedno ukochane łez drugie raczej bez biedno pozbyte
czas dłużnie nam dany różnie wypełniany
i
dzieli myślenie
iż nie kończy ale śmierć poczyna istnienie

nie potwierdza lecz wypacza
bo
chociaż w konfesjonale doświadcza ogromu miłosierdzia
to odwrotnie swą w grzechu wybiera samotnie
Boga się wypiera
gdyż
po słowie - idź - przebaczona wina
sam nikomu
w sercu nie przebacza

na takiego z martwych odzyskanie
daj mi proszę
Panie
takie ze słów nosze
bym
kiedy nań
swych zamyśleń nawet nikło złożę
to zeń zdań powstanie dla niego gotowa
Twego Ojcze Boże aż wykładnia
SŁOWA


PS. pisane w trybie wyśrodkowania - ale tutaj tego nie umiem zrobić ...