(Hans Arp) kacper nie żyje.

[amerrozzo]

biada nasz poczciwy kacper nie żyje.
kto ukryje teraz płonącą flagę w obłocznym warkoczu
i każdego dnia spłata po jednym czarnym figlu.
kto zakręci młynkiem do kawy w prastarej beczce.
kto wywabi idylliczną sarnę ze skamieniałej torby.
kto utrze nosa okrętom parapluis wymionom wiatru bartnikom
wrzecionom ozonu i oczyści piramidy z ości.
biada biada biada nasz poczciwy kacper nie żyje. o święty jacku
z pierogami kacper nie żyje. sianoryby kłapią rozdzierająco z żalu
w dzwonnicach stodół gdy ktoś wymawia jego imię. dlatego ja
szepczę dalej jego nazwisko kacper kacper kacper.
dlaczego nas opuściłeś. w jaki kształt przyobleka się teraz twoja
piękna wielka dusza. czy stałeś się gwiazdą czy też łańcuchem
wody przytwierdzonym do gorącego wichru czy wymionem czarnego
światła czy może przezroczystą cegłą na jękliwym bębnie
skalistej istoty.