Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Też fajnie. :o) Dzięki.
Choć teraz mamy już dwa obrazki.
Twój wprowadza nastrój grozy, [puchacz mi tu pasuje]
a mój [pewnie mi się tego nie udało pokazać]
to dąb w pełni słońca i sił, ale już pusty i bezpłodny.
Metafora na silnego mężczyznę.

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Hmmm… W pełni sił i bezpłodny? To może tak:

rozłożysty dąb
bez śpiewu sikorek
na suchej gałęzi

;)


Walentynka z buźką :)
rozłożysty dąb
przygarnia wszystkie ptaki
wróble są wdzięczne
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Hmmm… W pełni sił i bezpłodny? To może tak:

rozłożysty dąb
bez śpiewu sikorek
na suchej gałęzi

;)


Walentynka z buźką :)
rozłożysty dąb
przygarnia wszystkie ptaki
wróble są wdzięczne

O! Allena dostrzegła coś wyjątkowego, że nie wszystkie "dęby" są puste :)
:-*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


rozłożysty dąb
przygarnia wszystkie ptaki
wróble są wdzięczne
no, bo te wróbelki to takie szare myszki; gdzież im na takie "królewskie" drzewo?

O! Allena dostrzegła coś wyjątkowego, że nie wszystkie "dęby" są puste :)
:-*
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no, bo te wróbelki to takie szare myszki; gdzież im na takie "królewskie" drzewo?

O! Allena dostrzegła coś wyjątkowego, że nie wszystkie "dęby" są puste :)
:-*


A widzisz, o tym "królewskim" nawet nie pomyślałem, a ciekawe… Fajnie byłoby tu widzieć więcej Twoich haiku.
Pozdrówka :)
Opublikowano

To prawda, allena moglaby wiecej publikowac.
:o)

To moze jeszcze tak:

***
rozłożysty dąb
na bezlistnych konarach
chmara wróbelków

Walentynkowe serce z piernika
dla wszystkich! No i raz mogę
nawet buziaki przesłać, a nich tam...
:*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pora wskrzesić  dzisiaj wymarłe dronty* dronty dodo niech odwiedzą stare kąty tylko… żeby jeszcze umiały wtedy latać bowiem będą się z ludźmi także  bratać   Wreszcie  już odetchnie  nasz glob cały kiedy pod niebem będą dla nas latały kiedy polecą także nad każdą doliną przybędą do nas i do mnie z nowiną   Jako największe z ptaków gołębie wojny wpuszczą na czarne głębie niech to całe zło zatonie wreszcie ale w każdym państwie i nareszcie   Bez uczucia żadnej obawy i strachu spojrzy dodo na ciebie z dachu i zagrucha hymn pokoju światu może łapę poda jak siostrze lub bratu   Każdy sobie swego dronta także zakupi nikt już nie powie że ten ptak  jest głupi znów odpocznie łąka, pole i las zielony -------------------------------------------- wymienimy na dronty wszystkie…  drony       Dront dodo *(Raphus cucullatus) – wymarły gatunek dużego ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae),   
    • Jeden plus jeden równa się jeden to jest matematyka miłości dwa plus jeden równa się zdrada przyjaźń albo szczęśliwa rodzina trzy plus trzy równa się trzy po trzy w życiu nie ma żadnej logiki dwa minus jeden równa się zero równanie samotności
    • Życie rozbiło się jak kruche szło z jego kieliszka piłem kiedyś wino to co do ust wpada jest święte zostały plastikowe kubki przeklęte   wypiłem jednorazowe szczęście z jednorazowego kubka powoli teraz jest poddane recyklingowi pragnę go choć odrobinę więcej nie mam już z czego się napić otwieram usta wystawiam język czekając na szczęścia deszczyk o którym wciąż śnię i będę śnić zebrały się chmury była nadzieja a tu smutek zaczął padać rzęsiście jasna i ciemna to mokra cholera klnąc piłem spragniony jak liście życie to barman co emocje polewa gdyby chociaż nalało kieliszek szczęścia częściej to co spragnionemu sercu miłe lecz pić trzeba nie będę wybrzydzać żyjąc nieustannie emocje piję ustami co wiecznie spragnione pić wciąż muszę pić wciąż trzeba prosto z chmur kieliszka czy kubka wszystko wypija moja spragniona dusza szczęście powoli nieszczęście duszkiem oba ciągle życie naprzemiennie miesza piję to co nalewa tęskniąc za szczęściem
    • Coś się zawsze pisze na nowo. Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...