Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niebo


Rekomendowane odpowiedzi

* * * *
* * * * * * *

* * * * * *

* * * * * *

Z północnej strony bezdroża i krzaki,
dąb zamyślony pod kosmatym lasem;
na korze ciemnej zniekształcone czasem
imiona, serca i zwierzęce znaki.

A od południa falujące łany,
mgławice maków i słońca chabrowe;
senne łubiny i gryki miodowe,
w trawach bezkresnych wietrzyk rozszeptany.

Gdzie wschód, dwa stawy zrośnięte przesmykiem,
zielonookie, z gęstymi rzęsami,
cyranki w wodzie, lecące bociany.

Zaś po zachodzie meteor z kosmykiem
tnąc cyjan nieba - to płonie, to gaśnie:
ciało strudzone, co umiera właśnie!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wypisz, wymaluj: miejsce do którego wracam od wielu, wielu lat.
Późnym latem i jesienią jest tam najpiękniej. Lasy, jeziora, dwa stawy
i bardzo stary buk z wyżłobieniami na korze, napisy z czasem coraz
wyżej - zabliźniają się. Dęby też tam rosną.
Jak ładnie i prosto można!
- baba - eej!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...