Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdzieś stworzyłam mój świat, mój własny świat.
W nim nie ma ich, nie ma nas.
Tylko moje łzy i ja, moje łzy i ja.

Nie bywam tam czasem- jestem tam zawsze,
gdy tylko mokre oczy me zamknę.

Tam brak nadziei, brak wszystkich złudzeń,
brak snów,
brak marzeń,
brak słów...

Nie wiem jak długo przetrzymają te mury,
skoro fundamentem jedynie smutek i łzy.
Nie wiem na jak długo mogę wyrzec się marzeń,
skoro tak blisko mnie stoisz Ty...

Gdzieś w tym momencie otwieram oczy,
kończę się dusić.
Patrzę w dal, Patrzę w dal,
a na policzku tylko łza...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...