-
Ostatnio w Warsztacie
-
Deonix_ 2 043
chciałabym z tobą umierać
w magnoliowej wodzie
lila-róż
świtu tiul
zdejmowałeś już nie raz ze mnie
aż poczułam na skórze chłód
a ja lubiłam językiem
zaznaczać ci grdykę
trzydniowy zarost piernie kłuł
a teraz chciałbyś
wejść w moją mysią pustkę
boję się
to dla mnie trudne
a jeśli po wszystkim przeniknie mnie nicość i będę się sypać jak popiół?
spokojnie będzie dobrze
ufam twoim słowom
i wciągam w siebie ból
płyniemy razem w przyćmieniu
zmysłowym jak czekolada
gorzko-słodko
a po wszystkim jest zupełnie normalnie
łzy przekłuwają mi uszy
zęby sutki
diamentowo
Edytowane przez Deonix_ (wyświetl historię edycji)1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 22 odpowiedzi
- 364 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 302 wyświetleń
-
- 11 odpowiedzi
- 301 wyświetleń
-
- 10 odpowiedzi
- 214 wyświetleń
-
- 9 odpowiedzi
- 269 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
Przez Deonix_ · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
tę moim zdaniem, ale to drobiazg :) Wiersz fajny, lekki, z pomysłem i humorem :) Acz ja rzadko jem bułeczki, częściej chlebek :) Pozdrawiam :) Deo -
Przez Deonix_ · Opublikowano
Ostro, mocno, punkrockowo :) W sumie podobasię (istota wiersza), choć sytuacja jaką opisuje i język już niekoniecznie :) Pozdrawiam :) Deo -
Przez Deonix_ · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
a nie "mych" przypadkiem? A tak to... staroświecko-sztambuchowa miniaturka, ale puenta fajna :) D. -
Przez Deonix_ · Opublikowano
Przejmujący wiersz. Myśli i uczucia w nim zawarte to czysty zespół stresu pourazowego (PTSD). Właśnie weterani wojenni i osoby, które doświadczyły jakichś ciężkich przestępstw, także w sposób chroniczny, często na niego cierpią. I od samego początku, zaraz po skończeniu traumy, dla ich własnego dobra, powinni być objęci opieką i leczeni. Z psychologicznego punktu widzenia Peelowi polecam wybaczyć przede wszystkim sobie, ukochać siebie, zdezorientowanego, pogubionego i postawionego w tragicznej sytuacji człowieka, który nie mógł nic zrobić. Wiem, że to łatwo się pisze, ale to chyba jedyna właściwa droga do życia. Smutno mi po czytaniu. Choć, abstrahując od sytuacji lirycznej, mam pewne sugestie. Jeśli chcesz je poznać, to daj mi znać, czy wolisz w komentarzu czy wiadomości prywatnej. Nie chcę być impertynencka i wstawiać ich tu per fors w komentarzu. Deo
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się