wąż

[daria-anastazja]

Ze świecą chodzę wciąż
A w mojej głowie wije się wąż.
Pukam, od drzwi do drzwi
Może ktoś otworzy mi?
I, do cholery wpuści mnie
I wtedy wysłucha opowieści mej?
Opowieści, jak wąż zły
Wbił we mnie swoje ostre kły
I zostawił ślady dwa,
O których chcę opowiedzieć wam/
Potrzebuję pomocy, pomocnej dłoni,
Bo mój statek tonie,
Spływa na dno bezwładnie
I zapomina, jak kiedyś było ładnie.
Weź mnie za rękę, Kochany
I pokaż mi piekne kwiatów polany.
Rozgrzałes mi serce
A teraz weź je w ręce
Swoje, i zachowaj na długo,
Przepłyniemy z nim daleko białą łódką...